التهاب قارچی دهان در گاو

التهاب قارچی دهان در گاو

 شبیه به بیماری انسانی برفک (Thrush )می باشد.

تاریخچه و سیمای بیمار

 التهاب دهان حاصل از قارچها و مخمرها عمدتا در حیوانات جوانی که به طور دستی پرورش می یابند (کره ها، گوساله ها ، بره ها، توله خوک ها) یا به عنوان یکی از عواقب درمان طولانی مدت با آنتی بیوتیک های خوراکی، مشاهده می شود. این بیماری اغلب در ارتباط با ظروف تغذیه غیربهداشتی می باشد.

یافته های بالینی

جراحات به صورت نقاط سفید رنگ یا به صورت یک غشاء مخملی سفید رنگ که مخاط را می پوشاند، ظاهر می شوند. پلاک های سفید رنگ به اولسرهای سطحی پیشرفت پیدا می کنند.

 طرح درمان

 حیوانات را می توان با استفاده از محلول های ضدعفونی کننده خفیف حفره دهان (مثل سولفات مس ۲٪) درمان نمود. اگر مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک های خوراکی علت التهاب دهان است، باید از ادامه مصرف آنتی بیوتیک اجتناب نموده و دلیل منطقی استفاده اولیه آن مورد بررسی قرار گیرد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

اتساع سکوم یا ولولوس سکوم در گاو Cecal dilatation and volvulus

اتساع سکوم یا ولولوس سکوم در گاو

Cecal dilatation and volvulus

تاریخچه و سیمای بیمار

اتساع سکوم و ولولوس سکوم مواردی هستند که در گاوهای شیری بالغ، در ۲ ماه اول پس از زایمان به وفور رخ می دهند. وقوع آنها در ماه های زمستان متداول تر بوده و عامل مستعدکننده نژادی را نشان نمی دهند.

دامدار گزارش می کند که گاو بی اشتهایی نسبی یا کامل دارد و تولید شیر نیز سقوط کرده است. اغلب، گله دارای جیره با مواد دانه ای بالا و غنی از کربوهیدرات هایی مثل سیلوی ذرت یا ذرت با رطوبت بالا می باشد.

این جیره ممکن است به صورت (Total Mixed Ration)TMR خورانده شود. معمولا پیشرفت علایم بالینی آهسته است و شروع آن ناگهانی نیست مگر در مواردی که اتساع به پیچ خوردگی تبدیل شود که در این صورت علایم سریعا وخیم می شوند.

سبب شناسی و بیماریزایی

تصور می شود که بیماریزایی اتساع سکوم شبیه به جابجایی های شیردان است. اعتقاد بر این است که ارگانیسم های سکوم کربوهیدرات هایی را که از تخریب میکروبی بخش قدامی دستگاه گوارش فرار کرده اند، متابولیزه می نمایند. اسیدهای چرب فرار، گاز متان و CO2 همگی تولید می شوند. اسیدهای چرب فرار حرکت سکوم را مهار کرده و تجمع گازها سبب اتساع می گردد. تصور می شود که اتساع سکوم بر پیچ خوردگی مقدم است.

(۲) به هنگام اتساع، ممکن است سکوم در جهت حرکت عقربه های ساعت یا در خلاف جهت آن بچرخد (به هنگام مشاهده از راست). مقدار چرخش، درجه آشفتگی عروقی ارگان و شدت علایم بالینی حاصل را مشخص می نماید.

یافته های بالینی

اتساع سکوم : علایم حیاتی در اتساع سکوم معمولا طبیعی هستند. حیوان ممکن است مشغول قدم زدن باشد که نشاندهنده درد خفیف می باشد. ممکن است مدفوع قدری شل باشد و مقدار آن نیز کاهش یافته باشد. گودی تهیگاه راست ممکن است کمی متسع باشد و یک صدای زنگی در تهیگاه راست و در خلف محل مورد نظر برای RDA سمع گردد. قدرت و تعداد حرکات شکمبه کاهش می یابد. معاینه از طریق راست روده تشخیص را تأیید میکند چراکه رأس سکوم در مدخل لگن لمس خواهد

شد.

(۲) ولولوس سکوم : ولولوس سکوم در مقایسه با اتساع آن علایم بالینی بیشتری را به همراه دارد. نبض بالا می رود و قطع کامل شیر، آتونی شکمبه و عدم دفع مدفوع وجود دارد. گاو درد محوطه بطنی را با انتقال دادن وزن خلف بدن، لگد زدن به شکم و خوابیدن و بلند شدن مکرر نشان می دهد. ممکن است گودی تهیگاه راست متسع باشد. صدای زنگی را بر روی ناحیه وسیع تری در مقایسه با اتساع ساده سکوم می توان تولید نمود و ممکن است صدای شلپ شلپ مایعات شنیده شود. معاینه از طریق راست روده بدنه سکوم متسع را آشکار می نماید.

طرح تشخیص

معمولا تشخیص بر اساس علایم بالینی و یافته های راست روده ای صورت می پذیرد.

تست های آزمایشگاهی

(1) معمولا نتایج آزمایشگاهی در اتساع ساده سکوم طبیعی هستند. اغلب حیوانات مبتلا به ولولوس سکوم دچار هیپوکلرمی ،هیپوکالمی و آلکالوز متابولیک می گردند. یافته های آزمایشگاهی دیگر منعکس کننده درجات مختلفی از اختلالات عروقی و شوک می باشند.

(۲) به منظور تفریق ولولوس سکوم از ولولوس شیردان ممکن است که انجام آزمایش لیپتک مفید باشد. مایع سکوم در مقایسه با مایع شیردان دارای pH بالاتر (بیش از ۶) می باشد.

تشخیص تفریقی

(۱) برای اتساع سکوم مواردی از قبیل جابجایی شیردان، کتوز، سوء هضم ساده و گاز قولون را رد نمایید.

(۲) ولولوس سکوم ممکن است مشابه با ولولوس شیردان، رتیکولوپریتونیت ضربه ای پیچ خوردگی ریشه مزانتر و حوادث معدی روده ای (مثل توی هم رفتگیها) ظاهر شود.

طرح درمان

• اتساع ساده سکوم به روش محافظه کارانه درمان می شود.

(الف) جیره و تمرین: بخش خشبی جیره باید افزایش یابد و به منظور افزایش حرکات معدی روده ای فعالیت ورزشی اجباری اعمال گردد. ندرتا نمکهای کلسیم جهت درمان درجه پایین هیپوکلسمی و افزایش حرکت دستگاه گوارش استفاده میگردند.

(ب) جراحی: اتساع سکوم می تواند مزمن یا راجعه باشد. در این موارد ممکن است

جراحی با موفقیت بکار رود.

• ولولوس سکوم نیاز به مداخله جراحی دارد. سکوم از طریق تهیگاه راست در دسترس قرار می گیرد. فشار سکوم کاهش داده می شود و مواد گوارشی از داخل آن و قولون مجاور تخلیه می گردند. معمولا بهبودی در موارد غیر پیچیده خوب است. اگر قسمتی از سکوم یا تمام آن نکروزه شده باشد، تیفلکتومی (Typhlectomy) جزیی یا کلی ضروری می باشد. به منظور اصلاح آلکالوز متابولیک جایگزینی مایعات نیز توصیه می شود (کلرید سدیم کلرید پتاسیم و دکستروز).

پیشگویی

 به میزان نکروز بستگی دارد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آب آوردن جنین در گاو

آب آوردن جنین در گاو

چند نوع آب آوردن جنین وجود دارد که عبارتند

از:

١)هیدروسفالوس (جمع شدن آب درجمجمه )

٢)آسیت (جمع شدن آب درشکم)

٣)آنازارکا (جمع شدن مایع زیر پوست)

در این عارضه ، شکل جنین و میزان خطر مامایی که ایجاد می کند به محل جمع شدن مایع و مقدار آن بس تگیدارد. سخت زایی دراثر افزایش قطر جنین است.

الف- هیدروسفالوس:

هیدروسفالوس برآمدن جمجمه در اثر جمع شدن مایع است که ممکن است در بطنها یا بین مغز و مننژ باشد.

درموارد شدید هیدروسفالوس، استخوانهای جمجمه خیلی نازک شده اند. این حالت تروکار زدن و سوراخ کردن جمجمه را آسان می کند وبه این ترتیب زایمان گوساله مبتلا رااز راه مهبل ممکن می سازد.

اگر نتوان جمجمه را سوراخ نمود، سقف آنرا باید با

اره زنجیری برید . اگر سرجنین را قطع کنیم، مشکل خارج کردن سر همچنان باقی می ماند.

عمل سزارین هم می توان انجام داد . ولی بدست آوردن گوسااله هیدروسفالیک زنده چندان فایده ای ندارد.

ب- آسیت:

جمع شدن آب درحفره صفاق، اغلب با بیماری عفونی جنین و با نقایص تکاملی همراه است.

وقتی جنین کاملا رسیده باشد، آسیت ممکن است باعث سخت زایی شود.

این عارضه را می توان با شکافتن شکم جنین با چاقوی فتوتومی درمان کرد.

ج- آنازارکا:

در این عارضه جنین مبتلا معمولا، تا آخر آبستنی حمل می شود و لی بدلیل حجم زیاد جنین (دراثر جمع شدن مایع زیاد زیرپوست بخصوص در سرو پاهای خلفی )، مرحله دوم زایمان دچار عدم پیشرفت می شود.

در سر تورم به قدری زیاد است که شکل عادی صورت از بین می رود و ظاهر حیوان عجیب و ترسناک می شود.

نکته جالب این است که درصد زیادی از این جنینهای آنازارکی با پا متولد می شوند و به همین دلیل تورم شدید پاهای داخل مجرا خیلی آشکار است.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آکنه در گاو ( Acne )

آکنه در گاو

( Acne )

به عفونت فولیکولهای مو آکنه می گویند که عاملش در واقع یک نوع باسیل است.

ولی در اغلب موارد به عفونت فولیکول مو بوسیله هر باکتری(از جمله عفونت با استافیلاکوکها ) Acne گویند.

جوش یا boil بسیار به آکنه شبیه است ولی جراحات جوش تا عمق بیشتری از پوست نفوذ می کنند.

اگر مجاری فولیکولهای مو بوسیله ترشحات بسته شود،به مقدار زیادی مستعد به عفونت می شوند.

تظاهرات آکنه به صورت گره هایی در اطراف قاعده

مو است که دردناک است که در اثر فشار پاره می شوند و در ناحیه مبتلا ایجاد طاسی نیز می کنند.

تفاوت آکنه با زرده زخم این است که در داخل زرده

زخم چرک وجود دارد و اطرافش زردرنگ است و تمایل به گسترش دارد و بهم متصل می شوند.

درمان :

درمان بر اسا س جداسازی دام آلوده، شستشو، ضد عفونی کردن محل ضایعه و آنتی بیوتیک تراپی استوار است.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آبسه ها در گاو ( Abscesses )

آبسه ها در گاو

( Abscesses )

آبسه تورم یا آماسی پر شده از چرک بر روی بدن حیوان است ، که معمولآ به وسیله یک عفونت باکتریایی ایجاد می شود. آبسه ها به عللی چون زخم های سر باز کرده، تزریق کردن با سوزن یا سرنگ آلوده و زخم های باز حاصل از اعمال رایجی مثل اخته کردن ایجاد می شوند. به محض ورود باکتری ها به درون زخم، باکتری ها تکثیر یافته و چرک تشکیل می شود. بدن برای احاطه این عفونت و جلوگیری از گسترش آن تلاش میکند. معمولآ، همان طور که باکتری ها به تکثیر ادامه می دهند، یک لکه و پیسه کوچک بر روی پوست رشد خواهد نمود و سرانجام می ترکد.

‏آبسه ها می بایست از باد فتق و هماتوم ها (تجمح موضعی خون در فضای محدود بین بافت ها و بافت های زیرپوستی) تمایز داده شوند. باد فتق در دیواره شکم اتفاق می افتد جایی که یک ورودی در بافت ماهیچه ای وجود دارد و لذا اجازه می دهد که از میان آن بخشی از روده بیرون بزند. معمولا، سوراخ دیواره شکمی را می توان با دست حس کرد. رایج ترین محل برای باد فتق، کنار ناف است و در بیشتر مواقع به دلیل عفونت ناف ایجاد می شود. معمولا، باد فتق های کوچک، با رشد گوساله، خود به خود برطرف می شوند. چرا که سوراخ دیواره شکمی در همان اندازه قبلی باقی مانده در حالی که اندازه روده افزایش می یابد به طوری که دیگر از میان سوراخ دیواره شکم نمی توانند عبور کنند. اما برای فتق های بزرگ، بهتر است که از جراحی استفاده کرد. خصوصا برای ترمیم دیواره شکمی به صورت جراحی و یا برای استفاده از یک گیره پلاستیکی یا فلزی که بتواند به لایه های آزاد پوست (که روده را در خود جای داده) زده شود. گیره هرچند روز یک بار باید محکم شود. در طول دو هغته گیره با پوست می افتد. در صورت وجود فتق های بسیار بزرگ شایلد نیاز باشد که حیوان حذف شود.

‏هماتوم ها معمولا موقعی که یک رگ خونی سطحی به علت یک جراحت قطع می شود، اتفاق می افتند. آماس ها که با خون پر شده بهتر است که درمان نشوند، چون خودشان التیام می یابند. باز کردن هماتوم می تواند باعث خون ریزی بیش از حد یا یک عفونت باکتریایی شود.

‏برای تعیین وضعیت آبسه، آن را با یک سوزن سرنگ که استریل شده سوراخ کنید. سعی شود که نوک سوزن در وسط توخالی آماس باشد. مقداری از محتویات آبسه را به درون سرنگ بکشید اگر حاوی چرک باشد، آبسه است و می تواند باز شود. اگر حاوی خون باشد، آن یک هماتوم است و باید رها شود. در صورتی که حاوی چرک و ته رنگی از خون باشد و یا هنوز فضای توخالی رشد نکرده، احتمالا آبسه ای هست که هنوز ،نرسیده است. باز کردن یک آبسه خیلی زودتر از موقع، ممکن است باعث شود که باکتری ها به خون وارد شده و در بخش های دیگر بدن پخش شوند و یا باعث شود که تمام چرک خارج نشده و یک آبسه جدید در کنار اولین آبسه ایجاد شود. چنانچه در این مساله شک دارید، بهتر است که آن ها را رها کنید.

‏قبل از باز کردن آبسه، آن ناحیه را با یک ضدعفونی کنده شستشو د‏هید. در صورت بلند بودن مو، ابتدا می بایست موها زده شوند. با یک تیغ جراحی خمیده یا قلاب د‏ار، ناحیه نزدیک به پایین آبسه را برای تخلیه بهتر چرک ببرید. با ملایمت چرک را به درون یک ظرف فشار دهید. از آن جایی که چرک می تواند حاوی تعداد‏ی هاگ باکتری های عفونی باشد باید به طور صحیح دور ریخته شود ‏.

بعد از بریدن اولیه، برای اطمینان از تخلیه خوب آبسه، برش را با جدا کردن بخشی از پوست نزدیک به پایین آبسه گسترده تر کنید. یک شکاف عریض این اطمینان را خواهد داد که آبسه از داخل خودش، بدون این که از رو بسته شود، بهبود یابد. اگر محل تخلیه قبل از درمان عفونت بسته شود، آبسه ممکن است دوباره اتفاق افتد.

‏اکنون آبسه باید با یک تکه گاز پانسمان که به محلول ضدعفونی کننده آغشته شده، پاک شود . این فرآیند را دوباره تکرار کنید. نکته دیگر این که چنانچه شکاف بزرگ است، زخم را با آب سرد شتشو دهید. در پایان، زخم را با یک ضدعفونی کننده ضعیف به وسیله یک بطری فشاری یا اسپری شتشو دهید. شتشو دادن روزانه می تواند تا بهبود زخم ادامه پیدا کند. هرچند که معمولا ضروری نیست. برای بهبود زخم، زخم را باز نگه داشته و بدون پانسمان رها کنید. اگر حشرات مشکل ساز هستند، از یک مرهم که حاوی دفع کننده حشرات باشد، استفاده کنید. تزریق درون ماهیچه ای آنتی بیوتیک وسیع الطیف در حیوانات غیرشیرده، می تواند به بهبود زخم و جلوگیری از گسترش باکتری ها به دیگر بخش های بدن کمک کند.

تخلیه به موقع آبسه ها، به بهبود سریع تر حیوان با کمترین میزان تنش وارده به آن، منجر خواهد شد. چنانچه اجازه داده شود که آبسه خودش دهان باز کند و به صورت طبیعی تخلیه شود، می تواند باعث آلودگی جایگاه گردد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آسکاریازیس در گاو ( Ascariasis )

آسکاریازیس در گاو

( Ascariasis )

عامل :

- نماتود آسکاریس سووم (Ascaris suum )

گاوهایی که در معرض تعداد زیادی تخم آسکاریس سووم (که سابقأ آسکاریس لوبریکوئیدس نامیده می شد) در آغل های آلوده خوک قرار میگیرند ممکن است مبتلابه پنومونی بینابینی (انترستیسیل) گردند. دامها حدود ۱۰ روز پس از در معرض قرار گرفتن مبتلا می گردند.

علائم

علایم شامل افسردگی، بی اشتهایی، تب تا ۴۱ درجه سانتیگراد، افزایش تعداد ضربان قلب (۱۲۰ تا ۱۲۵ ضربه در دقیقه)، افزایش تعداد تنفس (۴۵ تا ۱۰۵ تنفس در دقیقه)، دشواری تنفس همراه با ناله بازدمی، سرفه متغیر، رکود شکمبه و نفخ می باشد. در گوش دادن به ریه ها، افزایش صداهای تنفسی بدون صداهای اضافی شنیده می شود. برخی از دامها ممکن است تلف شوند و دوره بیماری ۱۰ تا ۱۵ روز است.

تشخیص تفریقی

تشخیص تفریقی این بیماری دشوار است. برونکوپنومونی را می توان بر اساس یافته های حاصل از گوش دادن به ریه و پاسخ به درمان با آنتی بیوتیکها متمایز کرد. تفریق از سایر پنومونیهای بینابینی بستگی زیادی به سابقه در معرض قرارگیری عوامل مسببه دارد (مثل مراتع پرآب و سرسبز، سیب زمینی شیرین کپک زده، نعناع صورتی، گازهای سمی و یونجه کپک زده). تفریق از پنومونی ویروسی (مثل موارد ناشی از ویروس سینسیشیال تنفسی) و سندرم عفونت مجدد و دیکتیوکولوم ویویاروس جانبی نیاز به نشان دادن و شناسایی کرمهای ریوی یا لارو آنها در کالبدگشایی دارند؛ لارو آسکاریس در مقاطع بافت شناسی دارای alae جانبی مشخصی است. دیکتیوکولوس وبویباروس در مرحله ظهور (patent) را می توان با استفاده از آزمایش برمن در مدفوع شناسایی کرد.

تصور می شود که آلرژنی در مایع حاصل از پوست اندازی، که در هنگام پوست اندازی لارو طی مهاجرت انگلی در ریه تولید می شود، سبب واکنش ازدیاد حساسیت می گردد. در موارد مهلک، لبهای آپیکال، کاردیاک، میانی و یک سوم قدامی ۔ شکمی لبهای دیافراگمی سفت است و حاوی تکه های آبی، قرمز و خاکستری رنگ می باشد. از سطح برش داده شده چنین ریه هایی اکسودای زردرنگی بیرون می ریزد. وجود آمفیزم در نواحی پشتی آبهای دیافراگمی و خونریزی زیر جنب نیز مشاهده می گردد. در بررسی میکروسکوپی الارو آسکاریس لومیریکوئیدس در برونشیول ها و بافت ریه دیده می شود. خونریزی حاد، نفوذ نوتروفیلی، نکروز برونشیولی و اپیتلیال آلوئولی نیز قابل رؤیت است. در موارد مزمن، سلولهای نفوذ کرده لنفوسیتها میباشند و تکثیر اپیتلیال برونشیولی و فیبروز اطراف برونشیولی وجود دارد.

درمان

درمانهای توصیه شده شامل کورتیکواستروئیدها (دگزامتازون ۰.۰۴ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به طریق عضلانی یا داخل وریدی یا پردنیزولون امیلی گرم/کیلوگرم به روش عضلانی یا داخل وریدی هر روز) و آنتی بیوتیکها جهت کنترل عفونت باکتریایی ثانویه میباشد.

دامها را نباید در معرض آغل یا مراتعی که به مدفوع خوک آلوده هستند، قرار داد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آبسه ها و چسبندگی های مجرای اوراک در نشخوارکنندگان

آبسه ها و چسبندگی های مجرای اوراک در نشخوارکنندگان

آبسه ها و چسبندگیهای مجرای اوراک پیامدهای عفونت بالارونده ناف هستند که می توانند باعث عفونت دستگاه ادراری با دخالت مکانیکی در تخلیه مثانه شوند. با این که نشانه های بالینی معمولا طی چند هفته اول زندگی مورد توجه قرار می گیرند، ولی امکان بروز نشانه ها تا سن چند ماهگی وجود دارد.

بیماریزایی:

عفونتهای مجرای او را که در ابتدای زندگی به صورت پیامد ناشی از باقی ماندن مجرا (patent urachus) یا تورم ناف (omphalitis) ایجاد می شوند. متداول ترین اجرامی که در عفونتهای بقایای ناف دخالت دارند شامل اکتینومیسس

کورینه باکتریوم ) پیوژنز، اشریشیاکلی و گونه های مربوط به انتروکوکوسا استافیلوکوکوس و استرپتوکوکوس می باشند. امکان جدا شدن باکتری۔ های بیهوازی نیز وجود دارد. از بین ساختمانهای بقایای ناف بیش از همه مجرای اوراک دچار عفونت می شود و آبسه ها ممکن است در هر جایی از مسیر این مجرا تا رأس مثانه وقوع یابند. امکان بروز چسبندگیهایی بین مجرای اوراک و چادرینه یا اندام های احشایی وجود دارد. مثانه ممکن است در چسبندگیهای مجرای اوراک ثابت گردد که این مسأله باعث تداخل مکانیکی در تخلیه مثانه می شود. آبسه مجرای اوراک ممکن است مستقیما با فضای داخلی مثانه مربوط گردد و منجر به تورم چرکی مثانه شود.

یافته های بالینی و آزمایشگاهی

دام های مبتلا به آبسه های بزرگ مجرای اوراک اغلب دچار کاهش رشد هستند. نشانه های بالینی متداول شامل تب، دیزوری، سوزش ناحیه میاندوراه در اثر ریزش ادرار و تکرر دفع ادرار میباشند. طی دفع ادرار، اغلب جریان ادرار کند است. قسمت خارجی ناف ممکن است بزرگ و دردناک باشد یا نباشد. در ملامسه عمیق محوطه شکمی ممکن است یک ساختمان طناب مانند که از قسمت داخلی ناف به طرف رأس مثانه توسعه یافته است، آشکار گردد. این ساختمان که مجرای اوراک مبتلا به عفونت می باشد، نسبتا سفت و قطری بزرگتر از یک مداد دارد. در گوساله های بزرگ، معاینه از طریق راست روده ممکن است جابجایی قدامی مثانه، تثبیت رأس مثانه در وضعیت قدامی - پایینی و تخلیه ناقص مثانه متعاقب دفع ادرار را آشکار نماید. معاینه توسط اولتراسونوگرافی از طریق محوطه شکمی یا راست روده اغلب برای تشخیص بیماری در دام هایی با جثه بزرگتر مفید می باشد و در همین زمینه مقادیر طبیعی قطر ساختمانهای ناف منتشر شده اند.

افزایش گویچه های سفید، نوتروفیلها و فیبرینوژن خون یافته های مشخص خون شناسی در نشخوارکنندگان مبتلا به آبسه مجرای اوراک هستند. بالا رفتن میزان گلوبولین سرم همراه با عفونتهای مزمن وقوع می یابد. اگر تورم مثانه به طور ثانویه بروز یافته باشد، در تجزیه ادرار حضور خون و چرک در ادرار دیده می شود.

تشخیص تفریقی:

بیماری عصبی ممکن است باعث اشکال در جریان خروج ادرار در نشخوارکنندگان جوان شود، اما بروز همزمان نشانه های مربوط به بدکاری نخاع مورد انتظار می باشد. سنگهای ادراری در دام های نر و ضربه ناشی از جفتگیری در دامهای ماده ممکن است سبب دیزوری در اثر تورم مجرای خروج ادرار شوند. با این که عفونت اولیه بالارونده دستگاه ادراری در دامهای جوان نسبتأ نادر است، ولی باید از آبسه مجرای اوراکی که با فضای داخلی مثانه مربوط می گردد، تفریق شود. دام های مبتلا به اختلالات پیشرونده دستگاه ادراری نیز ممکن است جریان غیرطبیعی ادرار را طی دفع ادرار نشان دهند.

درمان و پیش آگهی:

برداشت آبسه مجرای اوراک و ساختمان های مبتلا به روش جراحی معمولا باعث بهبودی می گردد. گاهی پارگی مثانه یا چسبندگیهای وسیع در داخل محوطه شکمی وقوع می یابد که در هر دو مورد پیش آگهی برای بهبودی ضعیف است. درمان با آنتی بیوتیک قبل و پس از عمل جراحی قابل توجیه می باشد. در بعضی از موارد، درمان با داروی ضدمیکروبی مؤثر است، اما می تواند گران تر از درمان به روش جراحی باشد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آبسه حلقی در گاو

آبسه حلقی در گاو

تعریف و سبب شناسی:

وارد آمدن ضربه (trauma) به ناحیه حلق نسبتا در گاو زیاد رخ داده و منجر به سلولیت، تشکیل آبسه یا هماتوم می گردد. یک مورد این بیماری منجر به اتساع و آتونی مری megaesophagus گردید. این وضعیت تقریبا همیشه در موارد استفاده از وسیله خوراندن بولوس (balling gun) ، سرنگهای بلند، اسپیکولوم، وسیله خوراندن داروی ضدانگلی، لوله سفت وسیله خوراندن غذا در گوساله یا لوله سفت معدی اتفاق می افتد. گاهی اوقات یک جسم خارجی مثل خار تیز یا سیم میتواند به ناحیه حلق نفوذ کند. هماتوم ممکن است در اثر ضربه اجسام غیرنوک تیز نیز اتفاق افتد. سوراخ یا بریدگی ممکن است خیلی کوچک باشد و معمولا در اوایل مری قرار دارد. نتیجه این ضایعات این که غذا و بزاق به ناحیه عقب حلقی وارد شده و در اینجا آماس رخ میدهد.

نشانه های بالینی و تشخیص تفریقی:

علایم بالینی شامل بی اشتهایی، ریزش بزاق، هوای بازدمی متعفن، کشیدگی سر و گردن، درد موضعی یا منتشر ناحیه حلق، خروج مواد غذایی از منخرین و رکود حرکات پیش معدهها یا نفخ می باشد. در موارد شدید بیماری، ممکن است خیز واضح ناحیه حلق، تب، سرفه متعاقب ملامسه حنجره، دشواری تنفسی و پنومونی استنشاقی مشاهده شود. موارد تشخیص تفریقی در گاو باید شامل آبسه های عقب حلقی ، اجسام خارجی در حلق، اکتینوباسیلوز و لنفوسارکوم یا سایر موارد توموری عقده های لنفاوی حلقی باشد.

در صورت بروز اتساع و آتونی مری، باید در تشخیص تفریقی به فتق حجاب حاجزی همراه با فتق نگاری به داخل قفسه سینه و سایر موارد انسداد که نگاری درگیر بوده و سبب برگشت و استفراغ می گردد، فکر کرد. این بیماریها شامل حضور اجسام خارجی در مری و کیسه دار شدن (diverticulum) مری می باشد. تعدادی از سموم نیز ایجاد استفراغ می کنند (به فصل هفتم رجوع شود). هاری به راحتی قابل تفریق است، چرا که تنها علایم بالینی مشترک در هر دو بیماری بی اشتهایی و ترشح بزاق است. ملامسه دقیق حلق با انگشتان از طریق دهان غالب امکان تشخیص را فراهم می کند، اگرچه به علت درد و خیز ناحیه مقید کردن دام دشوار است و باعث دیسپنه و تقلای دام می گردد. برای برطرف شدن نفخ و اطمینان از عدم انسداد مری، لوله معدی لیزشده به آرامی وارد مری می گردد، در گوسفند و بز، ضربه به ناحیه حلق به ندرت رخ می دهد و آبسه عقب حلقی ناشی از کورینه باکتریوم سود وتوبرکولوزیس علت متداول خیز حلق می باشد.

یافته های آزمایشگاهی و استفاده از تجهیزات تشخیصی:

اندوسکوپی و پرتونگاری ممکن است در تشخیص محل ضایعه، وسعت سلولیت و حضور اجسام خارجی کمک کند. در اندوسکوپی، مشاهده خیز حلقی و کلاپس فضای داخلی آن مورد توجه است. جراحت ممکن است واضح و قابل مشاهده باشد و ممکن است روی آن را اکسودا بپوشاند. اندوسکوپی می تواند به تشخیص حضور اجسام خارجی و توده های داخل ناحیه کمک کند. سلولیت، آبسه یا هماتوم عقب حلقی را اغلب در پرتونگاری می توان مشاهده کرد و اجسام خارجی نیز به صورت اجسام رادیو۔ آپک دیده می شود. حضور گاز در بافت های نرم یا توده های پراکنده را به ترتیب در موارد سلولیت و آبسه می توان مشاهده کرد. نتایج آزمایشات خون شناسی ممکن است بازتاب روند آماسی عفونی باشد. همچنین غالبا می توان گاز را در داخل مری مشاهده کرد. اگر مشکوک به پنومونی استنشاقی باشیم، تهیه پرتونگار از ریه نیز کمک کننده است.

پاتوفیزیولوژی:

آماس، خیز و نکروز بافت عقب حلقی با ایجاد درد در هنگام بلع و با ممانعت فیزیکی از عبور بولوس غذایی و با درگیری اعصاب ناحیه، سبب اختلال در روند طبیعی بلع میگردد. اختلال به وجود آمده در امر بلع ممکن است دام را مستعد استنشاق غذا و بزاق کند.

اگر آماس حلق شاخه حلقی عصب واگ در سطح پشتی جانبی حلق را متأثر کند، مراحل حلقی بلع و آروغ مختل می گردد. فلجی (paresis) حلق ناشی از این مشکل منجر به برگشت مواد غذایی از منخرین می شود. درگیری عصب حنجرهای قدامی که در مجاورت ناحیه قرار دارد، حساسیت مخاط حنجره را نسبت به مواد خارجی کاهش داده و بازتاب سرفه را نیز تقلیل می دهد. آماس شدید ممکن است خود عصب واگ را درگیر کرده و سبب رکود فعالیت پیش معدهها همراه با ایجاد نفخ و اختلال عملکرد حرکتی حنجره شود. آروغ همچنین فعالیت عضلات حلق را درگیر کرده و در هنگام حضور سلولیت در ناحیه، عمل آروغ کاملا دردناک است.

درمان و پیش آگهی:

با وجود آن که دامهای بیمار در اغلب موارد کاملا بی اشتها و تبدار بوده و بسیار بیمار به نظر می رسند، بسیاری از موارد سوراخ شدگی یا پارگی (بریدگی) حلق را می توان با موفقیت درمان کرد، به شرط این که با استفاده از داروهای ضدمیکروبی وسیع الطیف به مدت ۷ تا ۱۴ روز درمان شدید صورت گیرد؛ و پنومونی استنشاقی را با محدودیت در عرضه غذا به دام های مبتلا کنترل کرد و درمان حمایتی کافی نیز صورت داد. تتراسیکلینها، سولفانامیدها، آمپی سیلین، سفتیوفور، تری متوپریم سولفا یا پنی سیلین و یک داروی آمینوگلیکوزیدی را می توان با موفقیت استفاده کرد. داروهای ضد آماس غیراستروئیدی را به عنوان ضددرد و برای تخفیف آماس ناحیه باید استفاده کرد و از تجویز دهانی بولوسها نیز پرهیز نمود.

دسترسی دام مبتلا به آب باید مهیا باشد؛ اگر دام توان نوشیدن نداشت، با استفاده از لوله معدی که با احتیاط و به آرامی جاگیری گردد، در چندین نوبت در روز ۳۰ تا ۵۰ لیتر (۸ تا ۱۳ گالن آب به دام تجویز کرد. مهم ترین الکترولیت که باید تجویز شود، پتاسیم است. روزانه ۶۰ تا ۱۰۰ گرم کلرور پتاسیم همراه با آب در اختیار بیمار قرار داده می شود. هنگامی که دام بیمار توانست بدون ایجاد سرفه یا برگشت از بینی آب بنوشد، علوفه سبز نرم یا یک بلغور نرم در اختیار آن قرار داده می شود. اگر این غذا را دام توانست تحمل کند به راحتی مصرف کند، باید به مدت ۲ هفته ادامه یابد و سپس یونجه سبز برگدار نرم یا سایر علوفه های مطبوع مشابه به تدریج و بااحتیاط وارد جیره غذایی دام گردد.

اگر آبسه مجزایی در ناحیه عقب حلقی شکل گرفت، بهتر است ابتدا از طریق فشار دادن انگشت به داخل جراحت اولیه به داخل حلق خالی شود تا چرک آن کاملا تخلیه گردد. اگر از این طریق امکان تخلیه آبسه وجود نداشت، برخورد جراحی ممکن

است ضروری باشد. در موارد ضربه پارگی ناحیه حلق همراه با سلولیت به ندرت لازم است از جراحی استفاده شود.

پیشگیری و کنترل

استفاده مناسب و احتیاط آمیز از وسایل خوراندن بولوس، خمیر ضدکرم و سایر وسایلی که می تواند به حلق صدمه بزند، بهترین روش پیشگیری است. مقید کردن کافی سر هر حیوانی که باید از طریق دهان درمان شود، به جلوگیری از ضربه بله حلق کمک میکند.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آویتلینا در گوسفند و بز ( Avitellina )

آویتلینا در گوسفند و بز

( Avitellina )

عامل :

سستود آویتلینا سانتریپونکتاتا ( Avitellina centripunctata )

انگل در روده گوسفند ، بز ، گاو ، گوسفند وحشی ، آهو و سایر نشخوارکنندگان وحشی زندگی میکند.

طول کرم بالغ به 3 متر و عرض آن 4 میلی متر میرسد. بندها کوتاه و ساختمان بند بند غیرمشخص است. غدد ویتیلوژن موجود نیست. رحم در بندهای بالغ به صورت لوله ای در عرض بند قرار گرفته وتکرار آنها در بندها موجب پیدایش خط تیره ای در وسط طول کرم میگردد.

تخم ها دارای دستگاه گلابی شکل نیستند.

سیر تکاملی :

معمولا بند بارور مملو از تخم کرم با مدفوع خارج میشود. در صورت پاره شدن بند با فشار اسفنکتر مقعد تخمها در مدفوع دیده خواهند شد. تخمها توسط بعضی حشرات ( پزوسید ها ) خورده میشوند و اونکوسفر در بدن آنها آزاد شده و در آنها به نوزاد یا سیستی سرکوئید تبدیل میشود. چنانچه حشرات آلوده به سیستی سرکوئید همراه با علوفه توسط میزبان نهایی خورده شوند نوزاد آزاد شده خود را به جدار روده میچسباند و کرم بالغ بوجود می آید.

بیماری زایی :

 آلودگی مختصر بیماری زایی ندارد . آلودگی شدید موجب انسداد روده شده و در گوارش مواد غذایی اختلالاتی ایجاد میکند. تاخیر در رشد ، بی جلا شدن پشم ها ، بزرگ شدن شکم ، اسهال و یبوست دیده میشود.

انگل از غذای میزبان تغذیه کرده حرکات روده را مختل میکند و مواد سمی ترشح مینماید در بره های آلوده انتروتوکسمی شایع تر است

تشخیص :

با دیدن تخم کرم در مدفوع میتوان به آلودگی پی برد.

پیشگیری :

بهترین راه پیشگیری درمان مرتب و به موقع دامهاست.

درمان :

- نیکلوزامید

- پرازیکوانتل

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آب آوردگی پرده های جنینی در گاو

آب آوردگی پرده های جنینی در گاو

( Fetal Hydrops )

تشخیص:

۱)محوطه بطنی از خارج کاملا برآمده و به شکل گلابی است.

۲)تنفس مشکل و اشتها کاهش– دام دهیدراته و به سختی راه می رود.

۳) در ملامسه راست روده ای دست به سختی وارد رکتوم می شود و عدم لمس کوتیلدونها

درمان:

۱- اگر دام زمین گیر است ، کشتار شود

۲- در موارد غیر زمین گیری:

الف)دگزامتازون

ب) PGF۲α + دگزامتازون

ج) دگزامتازون + استروژن

د) PGF۲α و یک تزریق دوم پس از ۲۴ ساعت

3- جراحی

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.