آسکاریازیس در گاو ( Ascariasis )

آسکاریازیس در گاو

( Ascariasis )

عامل :

- نماتود آسکاریس سووم (Ascaris suum )

گاوهایی که در معرض تعداد زیادی تخم آسکاریس سووم (که سابقأ آسکاریس لوبریکوئیدس نامیده می شد) در آغل های آلوده خوک قرار میگیرند ممکن است مبتلابه پنومونی بینابینی (انترستیسیل) گردند. دامها حدود ۱۰ روز پس از در معرض قرار گرفتن مبتلا می گردند.

علائم

علایم شامل افسردگی، بی اشتهایی، تب تا ۴۱ درجه سانتیگراد، افزایش تعداد ضربان قلب (۱۲۰ تا ۱۲۵ ضربه در دقیقه)، افزایش تعداد تنفس (۴۵ تا ۱۰۵ تنفس در دقیقه)، دشواری تنفس همراه با ناله بازدمی، سرفه متغیر، رکود شکمبه و نفخ می باشد. در گوش دادن به ریه ها، افزایش صداهای تنفسی بدون صداهای اضافی شنیده می شود. برخی از دامها ممکن است تلف شوند و دوره بیماری ۱۰ تا ۱۵ روز است.

تشخیص تفریقی

تشخیص تفریقی این بیماری دشوار است. برونکوپنومونی را می توان بر اساس یافته های حاصل از گوش دادن به ریه و پاسخ به درمان با آنتی بیوتیکها متمایز کرد. تفریق از سایر پنومونیهای بینابینی بستگی زیادی به سابقه در معرض قرارگیری عوامل مسببه دارد (مثل مراتع پرآب و سرسبز، سیب زمینی شیرین کپک زده، نعناع صورتی، گازهای سمی و یونجه کپک زده). تفریق از پنومونی ویروسی (مثل موارد ناشی از ویروس سینسیشیال تنفسی) و سندرم عفونت مجدد و دیکتیوکولوم ویویاروس جانبی نیاز به نشان دادن و شناسایی کرمهای ریوی یا لارو آنها در کالبدگشایی دارند؛ لارو آسکاریس در مقاطع بافت شناسی دارای alae جانبی مشخصی است. دیکتیوکولوس وبویباروس در مرحله ظهور (patent) را می توان با استفاده از آزمایش برمن در مدفوع شناسایی کرد.

تصور می شود که آلرژنی در مایع حاصل از پوست اندازی، که در هنگام پوست اندازی لارو طی مهاجرت انگلی در ریه تولید می شود، سبب واکنش ازدیاد حساسیت می گردد. در موارد مهلک، لبهای آپیکال، کاردیاک، میانی و یک سوم قدامی ۔ شکمی لبهای دیافراگمی سفت است و حاوی تکه های آبی، قرمز و خاکستری رنگ می باشد. از سطح برش داده شده چنین ریه هایی اکسودای زردرنگی بیرون می ریزد. وجود آمفیزم در نواحی پشتی آبهای دیافراگمی و خونریزی زیر جنب نیز مشاهده می گردد. در بررسی میکروسکوپی الارو آسکاریس لومیریکوئیدس در برونشیول ها و بافت ریه دیده می شود. خونریزی حاد، نفوذ نوتروفیلی، نکروز برونشیولی و اپیتلیال آلوئولی نیز قابل رؤیت است. در موارد مزمن، سلولهای نفوذ کرده لنفوسیتها میباشند و تکثیر اپیتلیال برونشیولی و فیبروز اطراف برونشیولی وجود دارد.

درمان

درمانهای توصیه شده شامل کورتیکواستروئیدها (دگزامتازون ۰.۰۴ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به طریق عضلانی یا داخل وریدی یا پردنیزولون امیلی گرم/کیلوگرم به روش عضلانی یا داخل وریدی هر روز) و آنتی بیوتیکها جهت کنترل عفونت باکتریایی ثانویه میباشد.

دامها را نباید در معرض آغل یا مراتعی که به مدفوع خوک آلوده هستند، قرار داد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.