آلکالوز شکمبه در گوسفند و بز ( Alkalosis )

آلکالوز شکمبه در گوسفند و بز

( Alkalosis )

الکالوز شکمبه در اثر تجمع آمونیاک در شکمبه به دنبال خوردن زیاد ازت قابل حل موجود در گیاهان مانند علوفه بهاره یا اوره بوجود می آید.

تولید زیاد آمونیاک PH شکمبه را به بالای 7.2 می رساند که به علت عدم توانایی میکروارگانیسمها در استفاده کامل از آمونیاک ، این ماده از جدار شکمبه جذب خون شده و در کبد تبدیل به اوره می شود که از راه بزاق و ادرار دفع می شود . در صورتیکه مقدار آن از ظرفیت و توانایی کبد بیشتر شود، اختلالات نمایان می شود.

در وحله اول حیوان نفخ می کند و کمی بعد دچار اسهال سبز تیره یا سیاه می شود. سپس هنگامی که میزان ازت آمونیاکی در خون از یک میلی گرم در 100 میلی لیترتجاوز کند (آلکالوز خونی )، مسموم یت کشنده به وقوع می پیوندد.

مسمومیت در اثر اوره، شکل ویژه ای از آلکالوز است و به سرعت حیوان را به طرف مرگ سوق می دهد.

علائم بالینی :

علائم عبارتند از لرزش سر و گوش، ترشح زیاد بزاق، تنفس سریع و دفع مدفوع و ادرار زیاد که در مراحل انتهایی انقباضات اندامهای حرکتی خلفی، انقباضات تنفسی و فلجی شکمبه به آن اضافه شده و مرگ 1.5 تا 3 ساعت پس از بروز علائم رخ می دهد.

این عارضه دام را مستعد به ابتلا به کمبود ویتامین B1 همراه با تظاهرات اختلالات عصبی و حالت دیوانگی می کنند.

پیشگیری:

اصول پیشگیری به اساس تعادل بین نسبت ازت و انرژی می باشد به صورتی که منابع ازت غیر پروتئینی،

اوره یا آمونیاک فقط باید با جیره های فقیر از نظر پروتئینهای قابل هضم در روده کوچک مورد استفاده قرار گیرند.

به هیچ وجه نباید از اوره، یا آمونیاک همراه با سیلوی غنی از ازت استفاده شود.

درمان:

درمان عبارت است از تجویز نیم لیتر سرکه (اسیداستیک 5 درصد ) برای 50 کیلوگرم وزن زنده در 15 تا 25 لیتر آب سرد به وسیله سوند مری.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.