تب برفکی

تب برفکی

بیماری تب برفکی بیماری بسیار عفونی و بشدت واگیر دام می باشد که به لحاظ شدت خسارات اقتصادی یکی از موانع اصلی در تامین بهداشت و تولید دام و فرآورده های دامی و ازعوامل محدود کننده تولید محسوب می گردد تقریباً تمامی دام های زوج سم از جمله گونه های نشخوارکنندگان اهلی نظیر گاو ، گاومیش گوسفند و بز مورد هدف ویروس عامل بیماری قرار می گیرند . ویروس عامل بیماری از جنس پیکورنا ویروس ها بوده که دراین جنس 7 سروتایپ بنام های SAT 3 – SAT 2 – SAT 1 -C – Asia1 – O – A قرار دارند .

به ادامه مطلب بروید

ازجمله ویژگی های این ویروس ، تغییرات شدید آنتی ژنتیکی است که در نواحی که بیماری به فرم آندمیک حضور داشته و وجود سطح ایمنی ناهمگون در دام های حساس منطقه ، سبب پیدایش تحت سویه های جدید می شود . بیماری تب برفکی از جمله بیماری هایی است که کنترل آن بسیار مشکل بوده و عوامل متعددی در موفقیت آمیز بودن برنامه های کنترلی در یک کشور را تحت تاثیر قرار می دهند از جمله این عوامل می توان به : تعدد سویه های ویروس برفکی و تحت تیپ های آن ، تغییر مداوم تحت تیپ های ویروس ، قابلیت انتشارسریع ویروس از راههای مختلف ( نقل و انتقال دام آلوده ، تماس با دام بیمار ، وسائل نقلیه آلوده ، باد ، انسان ، حیوانات حساس اهلی و وحشی ، پرندگان ( انتشار مکانیکی ) ، شیر ، فرآورده های خام دامی نظیر گوشت ، پوست ، پشم و ... ) دوره ایمنی بسیار کوتاه ناشی از کاربرد واکسن های موجود ، اشاره نمود .

 

علائم بیماری :

وجود تاول و زخم در دهان ( لثه ، زبان و کام )

وجود تاول و یا زخم متعاقب تاول روی پستان یا سرپستانک ها

وجود تاول و زخم بین سم ها و تاج سم

وجود ضایعات قلب ببری ، در کالبد گشایی در بره ها و بزغاله ها و گوساله ها

 

پیشگیری و کنترل :

1.   اعمال اقدامات بهداشتی - قرنطینه ای به منظور جلوگیری از ورود ویروس تب برفکی بخصوص تیپ های جدید و غیربومی در کلیه واحدهای اپیدمیولوژیک و نظارت کامل بر اجرای دقیق آن ها در واحدها . سامان دهی تردد دام و ایجاد ا نضباط بهداشتی در جابجائی دام با کد گذاری کامیون های حامل و اطمینان از سلامت دام و اعمال اقدامات پیشگیری و کنترلی و مشخص کردن مقصد حمل دام با هماهنگی اداره کل دامپزشکی مقصد .

2.   واکسیناسیون و ایجاد پوشش ایمنی در دام های حساس و هدف با استفاده از واکس ن های کشته حاوی سویه های مناسب ( تولید داخل و وارداتی ) طبق دستورالعمل های سازمان دامپزشکی کشور به منظور

برقراری ایمنی مناسب و یکنواخت در دام های حساس به شرح ذیل :

•   در فازهای مایه کوبی تحت پوشش قراردادن جمعیت گاو ، گوساله و گاومیش استان در واحدهای اپیدمیولوژیک پرتراکم و پرخطر و کانون های بیماری و واحدهای تحت پوشش فازهای قبلی همراه با اجرای مایه کوبی راپل در گوساله ها .

•        مایه کوبی جمعیت گوسفند و بز روستائی و عشایری یکبار در سال در فصل زمستان حداکثر ظرف مدت 45 روز

•   مایه کوبی جمعیت دامی حساس واقع در اطراف کانون های بیماری در شعاع مناسب ( حداقل 3 کیلومتر ) ادارات کل دامپزشکی استان ها ملزم به برنامه ریزی جهت مایه کوبی سریع تمامی واحدهای اپیدمیولوژیک واقع در شعاع اشاره شده م یباشند .

3.   نظارت بر عملیات واکسیناسیون توسط بخش های دولتی و غیر دولتی با رعایت نکات بهداشتی - قرنطینه ای در کلیه مراحل کار ( برنامه ریزی دقیق و کامل در مصرف درست و به موقع واکسن های دریافتی در فاز و رعایت بخشنامه ها و دستورالعمل های مربوطه ) .