آبسه خط سفید سم در گوسفند و بز ( White line abscess )

آبسه خط سفید سم در گوسفند و بز

( White line abscess )

آبسه های خط سفید در گوسفند به صورت تک و توک در همه کشورهای دنیا دیده می شود. این حالت در سم های بدشکل که به دنبال گندیدگی سم ، رشد غیرعادی یافته اند بیشتر متداول است.

سبب شناسی

آبسه های خط سفید متعاقب ورود باکتری به ناحیه ی خط سفید، معمولا در قسمت قدام سم شکل گرفته و ممکن است به تاج سم کشیده شده و آنجا سر باز کنند .

نشانه های درمانگاهی

در گوسفندان مبتلا، اغلب لنگش شدید و ناگهانی اندام حرکتی درگیر دیده می شود به طوری که پا را روی زمین قرار نمی دهند. در ملامسه و فشردن دیواره سم مبتلا پاسخ درد به صورت جمع کردن فوری اندام حرکتی دیده می شود.

ضایعه اگر به تاج سم انتشار یابد به طور خاصی دردناک شده و موجب تورم ناحیه می گردد.

طی چند روز بعد آبسه سر باز کرده و اغلب درد فروکش می کند.

در سم چینی دقیق، مشخص می شود که خط سفید جدا شده و خاک و چرک متعفن در آن جمع شده است که ممکن است ضمن کار بیرون پاشیده شود. به دنبال این عمل، بهبودی مشخص طی ۲ روز حاصل می شود.

در این اقدام باید دقت کرد تا کوریوم حساس نمایان نشود در غیر این صورت بافت جوانه ای تشکیل می شود و لنگش ادامه می یابد. تشکیل بافت جوانه ای به دنبال نمایان شدن کوریوم بخش قدامی سم بیشتر متداول است.

تشخیص تفریقی

 آبسه ی خط سفید را با توجه به عدم تورم بین انگشتان و محدود بودن تورم به بخش کوچکی در تاج سم در لبه بیرونی سم می توان از عفونت جعبه شاخی سم تفریق کرد.

تشخیص

وجود آبسه، با خارج شدن چرک از آن تایید می شود.

درمان

به وسیله سم چینی دقیق و برداشت بخش های پوسیده سم و تخلیه کردن چرک، درمان آبسه صورت میگیرد. کوریوم نباید نمایان شود زیرا التیام را به تاخیر می اندازد و احتمال تشکیل بافت جوانه ای وجود دارد.

اقدامات کنترل و پیشگیری

اقدام خاصی برای کنترل آبسه های خط سفید وجود ندارد ولی اقدامات کنترلی گندیدگی سم ، موارد این آبسه را کاهش می دهد.

ملاحظات اقتصادی

ضایعات دردناک سم موجب کاهش سریع وزن و تاخیر در فروش گوسفند می شود. لنگش قوچ در فصل جفت گیری مانع انجام عمل جفت گیری و افزایش فاصله بره زایی و افزایش بیش از حد تعداد میش های قصر می شود.

ملاحظات رفاهی

آبسه های خط سفید باعث لنگش بارز شده و نیاز به توجه و درمان سریع دارد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آب آوردن جنین در گوسفند و بز

آب آوردن جنین در گوسفند و بز

چند نوع آب آوردن جنین وجود دارد که عبارتند از:

١)هیدروسفالوس ( Hydrocephalus ) (جمع شدن آب درجمجمه )

٢)آسیت ( Ascit ) (جمع شدن آب درشکم)

٣)آنازارکا ( Anasarca ) (جمع شدن مایع زیر پوست)

در این عارضه ، شکل جنین و میزان خطر مامایی که ایجاد می کند به محل جمع شدن مایع و مقدار آن بستگی دارد. سخت زایی دراثر افزایش قطر جنین است.

الف- هیدروسفالوس:

هیدروسفالوس برآمدن جمجمه در اثر جمع شدن مایع است که ممکن است در بطنها یا بین مغز و مننژ باشد.

درموارد شدید هیدروسفالوس، استخوانهای جمجمه خیلی نازک شده اند. این حالت تروکار زدن و سوراخ کردن جمجمه را آسان می کند وبه این ترتیب زایمان گوساله مبتلا را از راه مهبل ممکن می سازد.

اگر نتوان جمجمه را سوراخ نمود، سقف آنرا باید با

اره زنجیری برید . اگر سرجنین را قطع کنیم، مشکل خارج کردن سر همچنان باقی می ماند.

عمل سزارین هم می توان انجام داد . ولی بدست آوردن گوسااله هیدروسفالیک زنده چندان فایده ای ندارد.

ب- آسیت:

جمع شدن آب درحفره صفاق، اغلب با بیماری عفونی جنین و با نقایص تکاملی همراه است.

وقتی جنین کاملا رسیده باشد، آسیت ممکن است باعث سخت زایی شود.

این عارضه را می توان با شکافتن شکم جنین با چاقوی فتوتومی درمان کرد.

ج- آنازارکا:

در این عارضه جنین مبتلا معمولا تا آخر آبستنی حمل می شود و لی بدلیل حجم زیاد جنین (دراثر جمع شدن مایع زیاد زیرپوست بخصوص در سرو پاهای خلفی )، مرحله دوم زایمان دچار عدم پیشرفت می شود.

در سر تورم به قدری زیاد است که شکل عادی صورت از بین می رود و ظاهر حیوان عجیب و ترسناک می شود.

نکته جالب این است که درصد زیادی از این جنینهای آنازارکی با پا متولد می شوند و به همین دلیل تورم شدید پاهای داخل مجرا خیلی آشکار است.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آلوپسی یا ریزش مو در گوسفند و بز

آلوپسی در گوسفند و بز

( Alopecia )

اتیولوژی

آلوپسی فقدان کامل مو یا پشم است و هیپوتریکوزیس زمانی است که میزان مو یا پشم کمتر از حد طبیعی باشد یا کم پشتی رخ دهد. هر دو عارضه ممکن است به علل زیر وقوع یابد:

1. نقص در رشد فولیکول ها: مثل هایپوتریکوزیس مادرزادی

2. از بین رفتن فولیکول ها بعد از زخم های عمیق پوست که فولیکول را نابود می کند: مثل sica tricia در اثر اسکار، هم چنین آسیب های فیزیکی، شیمیایی، حرارتی و عفونت های خاص مثل انکوسرکیازیس جلدی نیز باعث ازبین رفتن فولیکول ها شده و مو رشد مجدد ندارد.

3. نقص فولیکول ها در تولید مو یا فیبر: مثل آلوپسی متقارن ارثی، هیپوتریکوز مادرزادی، بیماری دیس اریتروپوئز و دیس کراتوز ارثی (Congenital dyserythropoiesis and dyskeratosis ) در گوساله ها، هیپوتیروئدیسم مادرزادی یا گواتر ناشی ار کمبود ید در مادر ، به دنبال عفونت های ویروسی در مادر مثل BVD یا بیماری ویروسی مشابه درگوسفند مثل border disease ، آلوپسی آروآتا (areata alopecia) در اسب وانسان ، یماری Buldy calf در گوساله ها که سرشان کاملا طاس است.

4. ازبین رفتن فیبرهای موی تولید شده: مثل درماتومایکوزیس یا درماتوفیتوزیس، درماتوفیلوزیس در تمام گونه ها، آلوپسی متابولیک متعاقب یک دوره سوء تغذیه یا بیماری شدید، استفاده بیش از حد از روغن وال، روغن خرما یا سویا در جانشین شونده های شیر

5. آلوپسی تروماتیک در اثرخاراندن بیش از حد بعلت آلودگی با شپش، جرب و مالیدن خود به آخور و افسار

6. مسمومیت با سلنیوم آرسنیک، جیوه و تالیوم از دیگر موارد است.

7- کمبود فسفر و کمبود مس ، کمبود روی مادرزادی

8- بیماریهای قارچی

نشانه های بالینی

زمانی که آلوپسی در اثر شکستن فیبر باشد تنه ی فیبرهای قدیمی یا فیبرهای جدید درحال رشد ممکن است دیده شود. زمانی که فیبرها رشد نمی کنند پوست حالت صیقلی دارد و در اکثر موارد نازکتر از حد طبیعی می باشند. در موارد آپلازی ماردزادی فولیکول ( نقص مادرزادی فولیکول) موهای عادی پوشاننده حضور ندارند ولی موهای خشن تر لامسه ای اطراف چشم ها، لب ها و اندام های انتهایی اغلب حضور دارند. فقدان مو حساسیت دام را نسبت به تغییرات ناگهانی دمای محیط افزایش می دهد. ممکن است نشانه های بیماری اولیه وخارش وجود داشته باشد.

درمان

درمان اولیه: حدف عامل تروما یا سایر عوامل آسیب رسان به فیبرها. در مواردی که اشکال در فولیکول یا رشد فیبر باشد معمولا درمانی انجام نمی شود.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آبسه ها و چسبندگی های مجرای اوراک در نشخوارکنندگان

آبسه ها و چسبندگی های مجرای اوراک در نشخوارکنندگان

آبسه ها و چسبندگیهای مجرای اوراک پیامدهای عفونت بالارونده ناف هستند که می توانند باعث عفونت دستگاه ادراری با دخالت مکانیکی در تخلیه مثانه شوند. با این که نشانه های بالینی معمولا طی چند هفته اول زندگی مورد توجه قرار می گیرند، ولی امکان بروز نشانه ها تا سن چند ماهگی وجود دارد.

بیماریزایی:

عفونتهای مجرای او را که در ابتدای زندگی به صورت پیامد ناشی از باقی ماندن مجرا (patent urachus) یا تورم ناف (omphalitis) ایجاد می شوند. متداول ترین اجرامی که در عفونتهای بقایای ناف دخالت دارند شامل اکتینومیسس

کورینه باکتریوم ) پیوژنز، اشریشیاکلی و گونه های مربوط به انتروکوکوسا استافیلوکوکوس و استرپتوکوکوس می باشند. امکان جدا شدن باکتری۔ های بیهوازی نیز وجود دارد. از بین ساختمانهای بقایای ناف بیش از همه مجرای اوراک دچار عفونت می شود و آبسه ها ممکن است در هر جایی از مسیر این مجرا تا رأس مثانه وقوع یابند. امکان بروز چسبندگیهایی بین مجرای اوراک و چادرینه یا اندام های احشایی وجود دارد. مثانه ممکن است در چسبندگیهای مجرای اوراک ثابت گردد که این مسأله باعث تداخل مکانیکی در تخلیه مثانه می شود. آبسه مجرای اوراک ممکن است مستقیما با فضای داخلی مثانه مربوط گردد و منجر به تورم چرکی مثانه شود.

یافته های بالینی و آزمایشگاهی

دام های مبتلا به آبسه های بزرگ مجرای اوراک اغلب دچار کاهش رشد هستند. نشانه های بالینی متداول شامل تب، دیزوری، سوزش ناحیه میاندوراه در اثر ریزش ادرار و تکرر دفع ادرار میباشند. طی دفع ادرار، اغلب جریان ادرار کند است. قسمت خارجی ناف ممکن است بزرگ و دردناک باشد یا نباشد. در ملامسه عمیق محوطه شکمی ممکن است یک ساختمان طناب مانند که از قسمت داخلی ناف به طرف رأس مثانه توسعه یافته است، آشکار گردد. این ساختمان که مجرای اوراک مبتلا به عفونت می باشد، نسبتا سفت و قطری بزرگتر از یک مداد دارد. در گوساله های بزرگ، معاینه از طریق راست روده ممکن است جابجایی قدامی مثانه، تثبیت رأس مثانه در وضعیت قدامی - پایینی و تخلیه ناقص مثانه متعاقب دفع ادرار را آشکار نماید. معاینه توسط اولتراسونوگرافی از طریق محوطه شکمی یا راست روده اغلب برای تشخیص بیماری در دام هایی با جثه بزرگتر مفید می باشد و در همین زمینه مقادیر طبیعی قطر ساختمانهای ناف منتشر شده اند.

افزایش گویچه های سفید، نوتروفیلها و فیبرینوژن خون یافته های مشخص خون شناسی در نشخوارکنندگان مبتلا به آبسه مجرای اوراک هستند. بالا رفتن میزان گلوبولین سرم همراه با عفونتهای مزمن وقوع می یابد. اگر تورم مثانه به طور ثانویه بروز یافته باشد، در تجزیه ادرار حضور خون و چرک در ادرار دیده می شود.

تشخیص تفریقی:

بیماری عصبی ممکن است باعث اشکال در جریان خروج ادرار در نشخوارکنندگان جوان شود، اما بروز همزمان نشانه های مربوط به بدکاری نخاع مورد انتظار می باشد. سنگهای ادراری در دام های نر و ضربه ناشی از جفتگیری در دامهای ماده ممکن است سبب دیزوری در اثر تورم مجرای خروج ادرار شوند. با این که عفونت اولیه بالارونده دستگاه ادراری در دامهای جوان نسبتأ نادر است، ولی باید از آبسه مجرای اوراکی که با فضای داخلی مثانه مربوط می گردد، تفریق شود. دام های مبتلا به اختلالات پیشرونده دستگاه ادراری نیز ممکن است جریان غیرطبیعی ادرار را طی دفع ادرار نشان دهند.

درمان و پیش آگهی:

برداشت آبسه مجرای اوراک و ساختمان های مبتلا به روش جراحی معمولا باعث بهبودی می گردد. گاهی پارگی مثانه یا چسبندگیهای وسیع در داخل محوطه شکمی وقوع می یابد که در هر دو مورد پیش آگهی برای بهبودی ضعیف است. درمان با آنتی بیوتیک قبل و پس از عمل جراحی قابل توجیه می باشد. در بعضی از موارد، درمان با داروی ضدمیکروبی مؤثر است، اما می تواند گران تر از درمان به روش جراحی باشد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.