آنتریت گرانولوماتوزی در اسب (آنتریت لنفوسیتی – پلاسموسیتی) (granulomatous enteritis )

آنتریت گرانولوماتوزی در اسب

(آنتریت لنفوسیتی – پلاسموسیتی)

(granulomatous enteritis )

 تاریخچه و سیمای بیمار

این بیماری نسبتا غیر متداول، رخدادی تک گیر داشته و در اسب های بالغ یافت می شود. تمایل نژادی یا جنسی برای ابتلا وجود ندارد. تاریخچه معمولا شامل از دست دادن وزن علی رغم مصرف مواد غذایی و تغذیه کافی می باشد.

یافته های بالینی

اسهال غیر معمول است اما لاغری حیوان آشکار می باشد. ممکن است اسب دارای ادم شکمی باشد. ممکن است معاینه راست روده ای مخاط راست روده زبر و سست، دیواره ضخیم شده روده ها و غدد لنفاوی برجسته مزانتریک یا توده های شکمی را آشکار نماید.

 سبب شناسی و بیماریزایی

الف. این بیماری یک پدیده ایمنولوژی است که شناخت نسبت به آن کم می باشد و ممکن است به عنوان طیفی از بیماری التهابی روده در اسب معرفی شود. بیماری روده باعث یک سندرم سوء جذب می شود.

ب. عوامل مفروضی که در این بیماری با واسطه ایمنی نقش دارند عبارتند از: اجزاء جیره غذایی، اجزاء دیواره سلولی، عوامل عفونی مثل مایکوباکتری) و انگل های داخلی (مثل لاروهای استرونژیلوس ولگاریس، سیاتوستوم Cyathostomes)

ج. تغییرات گرانولوماتوزی در مخاط روده

کوچک بیشتر آشکار است. بررسی بافت شناسی، انتشار سلولهای تک هسته ای را در لامینا پروپریا آشکار می نماید. توانایی جذب مختل شده و نشت پروتئین به داخل روده رخ می دهد.

طرح تشخیص

تشخیص بر اساس تاریخچه، یافته های بالینی، یافته های آزمایشگاهی و عدم پاسخ بیماری صورت می پذیرد.

تست های آزمایشگاهی

هیپوپروتئینمی و هیپوآلبومینمی مشخص وجود دارد. ندرتا ارگانیسم های اسید - فاست در مدفوع یا در بیوپسی راست روده پیدا می شوند. آزمایشات اختصاصی جذب کربوهیدرات (مثل آزمایش جذب- D زایلوز) ممکن است کاهش توانایی جذب را نشان دهند. از دست دادن همزمان آلبومین، به وسیله کلیرانس آلبومین نشان دار در مدفوع اندازه گیری می شود .

 طرح درمان

درمان مؤثر نیست اما اغلب قبل از تشخیص قطعی برای درمان تلاش می شود. درمان شامل حمایت تغذیه ای، ضدانگل ها و کورتیکوستروئیدها می باشد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آریتمی در اسب ( arrhythmia )

آریتمی در اسب

( arrhythmia )

آریتمی قلبی عبارت است از به هم خوردن نظم ضربان قلب که به دو گروه اصلی تقسیم می شوند:

1- آریتمی Functional :

عبارت است از آریتمی غیر مرضی مانند A.V Block درجه 1 و 2

2- آریتمی Organic :

عبارت است از آریتمی های مرضی مانند A.V Block درجه 3

انواع آریتمی های قلبی :

1- بلوک سینوسی دهلیزی ( Sinoatrial Block )

هنگامیکه گره سینوسی (گره پیشاهنگ ) بنا به هر

دلیلی نتواند یک یا چند ضربان تولید کند و یا ضربانی را که گره سینوسی ایجاد می کند، به هر علتی در حد فاصل بین گره سینوسی و بافت دهلیز متوقف شود، این نوع آریتمی رخ می دهد.

در این نوع آریتمی بر روی نوار الکتروکاردیوگرام، برای موجی که دچار بلوک شده، امواج P , QRS , Tوجود ندارد.

این نوع آریتمی در نشخوارکنندگان به ندرت اتفاق می افتد.

از جمله عوامل ایجادکننده آن می توان به فعالیت بیش از حد عصب واگ، ضایعات ناحیه دهلیز و گره سینوسی، فیبروز در اطراف گره سینوسی و بالا بودن غلظت Ca , K سرم و مسمومیت با داروهایی مانند دیگوکسین اشاره نمود.

2- آریتمی سینوسی ( Sinus Arrhythmia )

آریتمی سینوسی رایج ترین نوع آریتمی در بین حیوانات است.

تنها فرق نوار الکتروکاردیوگرام این آریتمی با حالت طبیعی این است که فواصل RR ( به صورت منظم یا نامنظم) طولانی یا کوتاه میباشند.

در استفاده از گوشی فاصله بین دو تا P طولانی تر از حالت طبیعی می باشد.

دو نوع آریتمی سینوسی وجود دارد:

- آریتمی سینوسی تنفسی:

در این نوع در هنگام دم، ریت قلب زیاد می شود و در زمان بازدم کاهش می یابد آه با تزریق آتروپین اصلاح می شود.

- آریتمی سینوسی غیر تنفسی:

نام دیگر آن آریتمی سینوسی پس از ورزش است که در اسب دیده می شود.

3- بلوک دهلیزی بطنی ( A.V Block )

عبارت است از اختلال در جریان الکتریکی از دهلیز به گره دهلیزی بطنی که منشأ آن گره دهلیزی بطنی می باشد.

بسته به شدت و ضعف این اختلال،این آریتمی به درجات یک، دو و سه تقسیم می شود:

- بلوک درجه 1 :

بعد از موج P موج QRS وجود دارد.

- بلوک درجه 2 :

بعد از موج P موج QRS وجود ندارد و برخی از امواج از AV عبور نمیکنند.

- بلوک درجه 3 :

بعد از موج P موج QRS وجود ندارد و همه امواج از AV عبور نمیکنند.

4- ضرباﻧﻬای زودرس ( Premature Beats )

در این نوع آریتمی، نقطه ای خارج از پیشاهنگ جایگزین گره سینوسی شده و بعنوان پیشاهنگ جدید عمل می کند.

این نقطه می تواند در دهلیزها یا در گره دهلیزی

- بطنی و یا در بطن باشد.

اگر پیشاهنگ جدید در دهلیز باشد:

موج QRS –T طبیعی و P غیر طبیعی یا طبیعی (بسته به محل) است.

اگر پیشاهنگ جدید در گره دهلیزی بطنی باشد:

موج QRS –T طبیعی و P غیر طبیعی (که می تواند قبل، بعد و یا همزمان با QRS باشد) است.

اگر پیشاهنگ جدید در بطن باشد:

موج QRS –T غیر طبیعی و P وجود ندارد.

5- فیبریلاسیون دهلیزی ( Atrial Fibrillation )

در فیبریلاسیون دهلیزی بافت دهلیزها بوسیله یک نقطه یا نقاط مختلفی در دهلیز دچار تحریکات متعدد شده و دپلاریزاسیون می شود.

در این عارضه انقباض منظم دهلیز وجود ندارد و گره دهلیزی - بطنی بوسیله ضرباﻧﻬای متعدد در دهلیزها بمباران می شود.

اثر فیبریلاسیون دهلیزی روی بطنها باعث ایجاد ضربانات نامنظم می شود، در نتیجه نبض بسیار نامنظم است.

در گاو فیبریلاسیون دهلیزی معمولا همزمان با ناراحتیهای گوا رشی و یا بیماریهای متابولیکی دیده می شود و در اغلب موارد پس از درمان بیماری اصلی، این آریتمی بر طرف می شود.

در زمان بروز اندوکاردیت و میوکاردیت و پس از تجویز نئوستیگمین در گاو این نوع آریتمی می تواند اتفاق بیفتد.

درمان فیریلاسیون دهلیزی:

درگاو استفاده از داروهای ضد آلرژی مرسوم نیست و می بایست عامل اصلی شناسایی و درمان شود.

جهت درمان از Quinidine استفاده می شود. این دارو بر روی عصب واگ اثر می کند وباعث کند شدن ضربان قلب می شود و یا آن نقطه را در دهلیز متوقف می کند.

در ابتدا یک دوز امتحانی (در حدود 5 گرم ) به دام خورانده می شود. اگر حساسیت ایجاد نشد، درمان هر 2 ساعت، 10 گرم (تا زمانی که آریتمی از بین برود ) به حیوان خورانده می شود. باید توجه داشت که درمان را میتوان حداکثر تا 6 بار ( 60 گرم ) ادامه داد و تجویز بیش از این حد باعث ایجاد مسمومیت در دام می شود.

6- پیشاهنگ سرگردان ( Wandering Atrial Pacemaker )

در این نوع آریتمی در هر زمان، یک نقطه ای در دهلیز عمل گره پیشاهنگ را انجام می دهد که بر روی نوار، موج P متغییر ظاهر می شود.

این نوع آریتمی منشأ مرضی ندارد و فیزیولوژیک می باشد.

7- برادی کاردی سینوسی ( Sinus Bradycardia )

در این نوع آریتمی تمام ایمپالسها از گره سینوسی منشأ می گیرند ولی تعداد پالسها در واحد زمان کمتر از حد طبیعی است.

در نوار الکتروکاردیوگرام فواصل RR خیلی طولانی است ولی تمامی فواصل با هم برابرند.

از جمله عوامل بوجود آورنده این آریتمی می توان به بالا بودن ت ونیسیته عصب واگ، بالا بودن فشار CSF افزایش فشار خون، لحظات قبل از مرگ، جراحی، ضربه، یرقاﻧﻬای پیشرفته، مسمومیت با گیاه خرزهره و داروهای دیجیتالیس اشاره نمود.

درمان:

درمان اصلی بر اساس پیدا نمودن عامل اولیه و درمان آن می باشد . اگر عصب واگ دچار آزردگی شده باشد، به علت عدم ترمیم پذیری آن، درمان موثر نمی باشد.

به هر حال تجویز آتروپین یکی از اساسی ترین اقدامات درمانی می باشد.

8- تاکی کاردی سینوسی ( Sinus Tachycardia )

در این نوع آریتمی تمام ایمپالسها از گره سینوسی منشأ می گیرند آه تعداد آﻧﻬا در واحد زمان بیشتر و فواصل RR کمتر از حد طبیعی است ولی دارای فواصل برابری است.

از جمله عوامل این عارضه می توان به تشویش و اضطراب، هیجان، تمرینات بدنی، کم خونی، ارتفاعات، بیماری های قلبی عروقی تنفسی، بیماریهای کلیوی، تب و... اشاره نمود.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آبستنی طولانی مدت در دام

آبستنی طولانی مدت در دام

عوامل بسیاری طول مدت آبستنی را در اسبها و نشخوارکنندگان تحت تأثیر قرار میدهد. اختلافات طبیعی در طول دوره آبستنی ناشی از عوامل ژنتیکی. تغذیه ای و محیطی است. گونه، نژاد و جنس جنین. درجه حرارت محیط و طول مدت فتوپریود عواملی هستند که در دامنه طبیعی طول آبستنی طول مدت آبستنی را تحت تأثیر قرار میدهند.

طول مدت آبستنی در مادیانهای نژاد تاروبرد دامنه ای از ۳۷۴-۳۱۰ روز، در گاوهای شیری از ۲۹۲ - ۲۷۵ روز، در گاوهای گوشتی از ۳۱۰۔ ۲۷۱ روز، در میشها از ۱۵۵ - ۱۴۳ روز و در بزها از ۱۵۵ - ۱۴۶ روز دارد.

دوره های طولانی آبستنی آنهایی هستند که از تغییرات طبیعی در طول آبستنی که ناشی از عوامل ژنتیکی، تغذیه ای و محیطی می باشد، فراتر می رود. در آبستنی طولانی پاتولوژیک، مانعی در مقابل مکانیسمهایی که باعث آبستنی و شروع زایمان می شوند، ایجاد می گردد. آبستنی طولانی پاتولوژیک به عوامل ژنتیکی، عفونی و سمی نسبت داده میشود.

از میان اشکال متعدد آبستنی طولانی به علت عوامل ژنتیکی، شکلی که در گاوهای گرنزی و هولشتاین رخ می دهد به بهترین نحوی شرح داده شده است. در هر یک از این گاوها، جنین بعلت هیپوپلازی آدرنال قادر به شروع زایمان در زمان مقرر نبود. آبستنی طولانی از ۳ هفته تا ۳ ماه بیش از آبستنی طبیعی در تعدادی از نژادهای گاو شیری دیده شده است. گراوس، هنسل و کروک، آبستنی ۴۴۱ روزه را در یک جنین هولشتاین که مبتلا به آپلازی بخش دیستال هیپوفیز قدامی (pars distalis) و هیپوپلازی شدید غدد آدرنال و تیروئید بود، شرح دادند.

 آبستنی طولانی مدت گاو با دو نوع جنین مختلف در ارتباط بوده است. در اولین تنوع، جنین دارای اسکلت بزرگ و رشد بیش از حد ساختارهای اپیدرمی اندامها مانند مو و سم ها بوده ولی هیچ بدشکلی را نشان نمی دهند. جنین نوع دوم ممکن است کامل و یا نارس باشد و ناهنجاریهایی را در مغز و سیستم اعصاب مرکزی نشان میدهد و رشد آنها در حدود ماه هفتم آبستنی متوقف میشود. هر دو نوع جنین دارای آدرنال هیپوپلاستیک و یا فاقد

غده آدرنال بودند. این ناهنجاریها از طریق یک صفت مغلوب اتوزومی به ارث می رسد.

عفونتهای متعددی در ایجاد آبستنی طولانی مدت درگیر هستند. ویروس زبان آبی، ویروس اسهال ویروسی گاو و ویروس بیماری مرزی می توانند باعث جراحات شدید مغزی در جنین شوند که باعث فقدان هیپوتالاموس و ساقه هیپوفیز می شود. در اثر فقدان هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک رخدادهای پیاپی که برای زایمان ضروری است ایجاد نخواهد شد.

وراکروم کالیفرنیکوم (Vcratrum califorticun1) حاوی عامل تراتوژنیکی بنام سیکلوپامین (Cyclopamine) است. هنگامی که میشهای آبستن در روز ۱۴ آبستنی سیکلوپامین دریافت کردند، جنین های آنها فاقد هیپوفیز شده و یا دارای ساقه هیپوتالامیک معیوب بودند. این نواقص منجر به آبستنی طولانی در اثر هیپوپلازی ثانویه آدرنال میشوند.

آبستنی طولانی مدت در مادیانها از مواردی است که ایجاد زایمان در آن کاربرد دارد. اگرچه اهمیت بالینی آبستنی طولانی مدت در مادیان بعلت عدم ارتباط ظاهری بین طول مدت آبستنی و آمادگی برای تولد، مشخص نشده است. کره های نوزاد ناقص الخلقه از آبستنیهای با طول مدت طبیعی و بیشتر از حد طبیعی حاصل شده اند. از طرف دیگر از یک آبستنی ۳۹۹ روزه دو کره دوقلو طبیعی حاصل شد. کلا آبستنی طولانی در مادیان ناشی از کره های بسیار بزرگ و سخت زایی نیست. بنابراین در غیاب علائم بالینی که ایجاد زایمان در آبستنی در معرض خطر زیاد (high-risk pregnancy) و تأمین معیارهای لازم برای ایجاد زایمان را تضمین میکند. هیچ دلیلی برای ایجاد زایمان انتخابی در مادیانی که دارای آبستنی طولانی مدت است وجود

ندارد.

 تشخیص

رهیافت به تشخیص آبستنی طولانی مدت در مادیانها و نشخوارکنندگان مشابه است. اگر دامدار نگران این مسأله بود که آبستنی طولانی مدت در یک دام طبیعی چیست، باید سابقه دقیق جفتگیری دام کسب شود. از آنجا که هیچ یافته بالینی یا آزمایشگاهی شاخص آبستنی طولانی مدت وجود ندارد، تشخیص بر پایه سابقه و معاینه فیزیکی دام صورت میگیرد. وضعیت کلی مادر باید تعیین شود. علاوه بر سابقه تولیدمثلی برخورد دام با عوامل عفونی و گیاهان سمی باید مشخص شود. مهمترین عواملی که باید بخاطر سپرده شود عبارتند از تاریخ جفتگیری، زمان تشخیص آبستنی و انجام نشدن زایمان درزمان مورد انتظار. مجاری تولید مثل باید از نظر وجود رحم آبستن و وجود شواهدی، هرچند بسیار ضعیف، از زمان زایمان یا

نزدیک بودن زمان زایمان مورد معاینه قرار گیرد. از اولتراسونوگرافی تشخیصی برای ارزیابی زنده بودن و سلامت جنین با تعیین تعداد ضربان قلب، اندازه و حرکت جنین، ضخامت جفت و تخمین میزان مایع آلانتوئیک می توان استفاده کرد. نباید از ایجاد زایمان استفاده کرد مگر اینکه هدف نجات جنین در آبستنی در معرض خطر زیاد باشد. در غیر این صورت، مادیان باید معاینه شود و اگر وضعیت او مناسب بود، باید به دامدار اطمینان داده شود که آبستنی احتمالا طبیعی است و کمی صبر منجر به تولد کره ای طبیعی با ماک و ایمنی غیرفعال کافی می شود.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آلوپسی در اسب ( Alopecia )

آلوپسی در اسب

( Alopecia )

اتیولوژی

آلوپسی فقدان کامل مو یا پشم است و هیپوتریکوزیس زمانی است که میزان مو یا پشم کمتر از حد طبیعی باشد یا کم پشتی رخ دهد. هر دو عارضه ممکن است به علل زیر وقوع یابد:

1. نقص در رشد فولیکول ها: مثل هایپوتریکوزیس مادرزادی

2. از بین رفتن فولیکول ها بعد از زخم های عمیق پوست که فولیکول را نابود می کند: مثل sica tricia در اثر اسکار، هم چنین آسیب های فیزیکی، شیمیایی، حرارتی و عفونت های خاص مثل انکوسرکیازیس جلدی نیز باعث ازبین رفتن فولیکول ها شده و مو رشد مجدد ندارد.

3. نقص فولیکول ها در تولید مو یا فیبر: مثل آلوپسی متقارن ارثی، هیپوتریکوز مادرزادی، بیماری دیس اریتروپوئز و دیس کراتوز ارثی (Congenital dyserythropoiesis and dyskeratosis ) در گوساله ها، هیپوتیروئدیسم مادرزادی یا گواتر ناشی ار کمبود ید در مادر ، به دنبال عفونت های ویروسی در مادر مثل BVD یا بیماری ویروسی مشابه درگوسفند مثل border disease ، آلوپسی آروآتا (areata alopecia) در اسب وانسان ، یماری Buldy calf در گوساله ها که سرشان کاملا طاس است.

4. ازبین رفتن فیبرهای موی تولید شده: مثل درماتومایکوزیس یا درماتوفیتوزیس، درماتوفیلوزیس در تمام گونه ها، آلوپسی متابولیک متعاقب یک دوره سوء تغذیه یا بیماری شدید، استفاده بیش از حد از روغن وال، روغن خرما یا سویا در جانشین شونده های شیر

5. آلوپسی تروماتیک در اثرخاراندن بیش از حد بعلت آلودگی با شپش، جرب و مالیدن خود به آخور و افسار

6. مسمومیت با سلنیوم آرسنیک، جیوه و تالیوم از دیگر موارد است.

7- کمبود فسفر و کمبود مس ، کمبود روی مادرزادی

8- بیماریهای قارچی

نشانه های بالینی

زمانی که آلوپسی در اثر شکستن فیبر باشد تنه ی فیبرهای قدیمی یا فیبرهای جدید درحال رشد ممکن است دیده شود. زمانی که فیبرها رشد نمی کنند پوست حالت صیقلی دارد و در اکثر موارد نازکتر از حد طبیعی می باشند. در موارد آپلازی ماردزادی فولیکول ( نقص مادرزادی فولیکول) موهای عادی پوشاننده حضور ندارند ولی موهای خشن تر لامسه ای اطراف چشم ها، لب ها و اندام های انتهایی اغلب حضور دارند. فقدان مو حساسیت دام را نسبت به تغییرات ناگهانی دمای محیط افزایش می دهد. ممکن است نشانه های بیماری اولیه وخارش وجود داشته باشد.

درمان

درمان اولیه: حدف عامل تروما یا سایر عوامل آسیب رسان به فیبرها. در مواردی که اشکال در فولیکول یا رشد فیبر باشد معمولا درمانی انجام نمی شود.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آبسه در اسب ( abscess )

آبسه در اسب

 ( abscess )

آبسه تجمعی چرکی است. در آبسه‌های پوستی در لایه زیرین پوست، نه در خود پوست، چرک تجمع می‌یابد. این یک وجه تشخیص قطعی آبسه از دیگر تورم‌های پوستی است، چون در اغلب اینها التهاب وجود دارد. آبسه‌ها با تجمع چرک موجب تورم می‌شوند. اگر آبسه بر روی سطح نرمی از بدن مانند عضله قرار داشته باشد این تورم قابل رویت نیست و بالعکس اگر آبسه بر روی ناحیه سفت بدن همانند استخوان قرار داشته باشد هرگونه تورمی ایجاد برآمدگی می‌کند. ناحیه آبسه هنگام لمس گرم است. این گرما به علت خون رسانی شدید به ناحیه ملتهب است و این خون رسانی روی دمای پوست ناحیه تأثیر می‌گذارد. آبسه دردناک است. یکی از عوامل ایجاد کننده درد، آزاد سازی مواد شیمیایی توسط بدن برای مبارزه با عفونت است و عامل دیگر ان اشغال شدن و متسع شدن ناحیه مربوطه زیر پوست توسط آبسه است. آبسه در واقع سطحی از پوست را با کنار زدن لایه‌ها و جدا کردن آنها از هم منحل می‌کند. بطور دقیق یک آبسه حاوی مایعی است که اصطلاحاً به آن چرک می‌گوئیم. قسمتی از این چرک شامل مایع میانی بافتی، بخشی از آن شامل گلبول‌های سفید مرده علی الخصوص نوتروفیل‌ها و قسمتی حاوی باکتری‌های زنده و مرده است. تشکیل آبسه به این صورت اتفاق می‌افتد که باکتری‌هایی که در جریان خون در حال گردشند در یک ناحیه خاص ساکن می‌شوند و در آنجا تکثیر یافته و به واسطه آن لایه پوست شکسته شده و باکتری‌ها راهی برای عبور از خلال زخم پیدا می‌کنند. هنگامی که باکتری‌ها شروع به تکثیر کردند، نوتروفیل‌ها به ناحیه تکثیر باکتری جذب می‌شوند و موجب واکنش‌های التهابی و آزاد شدن مایع می‌گردند. چرک قادر است سطح مربوطه، را از بین ببرد، همچنین می‌تواند با انحلال پوست ناحیه مربوطه سوراخی ایجاد کند که از آن طریق چرک از سطح پوست خارج می‌شود. آبسه در مراحل ابتدایی تشکیل سفت است و به تدریج با تجمع چرک نرم تر می‌شود. سپس یک ناحیه از پوست روی آن، شروع به نازک شدن کرده و بالاخره چرک از این نقطه به صورت انفجاری خارج می‌شود. اگر آبسه از پایین ترین نقطه خود بترکد، غالباً همه چرک موجود در آن خارج می‌شود.

عملکرد درمانی

همیشه بهتر است که چرک خارج شود. پس ما باید تدابیری برای باز شدن آبسه به سطح پوست بیندیشیم. تحریک پوست با گرما روش موثری در این زمینه است. برای این منظور می‌توان از بانداژی که به آب گرم آغشته شده است بر روی تمام ناحیه آبسه استفاده کرد. این عمل ظرف مدت 10 الی 15 دقیقه منجر به کاهش درد اسب می‌شود اگر مبادرت به خارج کردن چرک توسط نیشتر زدن با اسکالپل می‌کنید، مربوط بودن پوست ناحیه مربوطه بسیار سودمند است، هنگامیکه آبسه در حال خشک شدن است، با ضماد گذاری می‌توان به خروج چرک، کمک نمود. اگر ضماد گذاری به مدت زیادی صورت گیرد، به مرگ سلول‌های لبه پوست شده منتهی و بهبود را به تعویق می‌اندازد. تجویز آنتی بیوتیک در کشتن باکتری‌ها به سیستم ایمنی اسب کمک می‌کند. استفاده از اسپری‌ها و کرم‌ها در اطراف آبسه که در آنجا چرک نمی‌تواند به خوبی خشک شود تأثیر گذار است. علاوه بر آنتی بیوتیک‌های تزریقی، می‌توان از ترکیب تری متوپریمی که به صورت پودر خوراکی یا خمیری است، استفاده نمود. چرک، حاوی باکتری‌های آلوده و مرده است. چرک موجود در یک آبسه می‌تواند زخم‌های دیگر را هم آلوده سازد. به همین جهت بطور مداوم پوست ناحیه اطراف آبسه را بشوئید و تمیز نگه دارید. اگر قرار است مقدار زیادی از چرک تخلیه شود، باید پوست زیر آبسه را با وازلین بپوشانید.

هر چیز که با چرک در تماس است باید ضد عفونی شود حتی ناحیه‌ای از اصطبل که آلوده به چرک می‌شود.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آرتریت عفونی در دام Septic Arthritis

آرتریت عفونی در دام

Septic Arthritis

تورم مفصل عفونی

تعریف و سبب شناسی :

تورم مفصل عفونی یا چرکی، یک بیماری آماسی محدود به مفاصل است که دراثر باکتری ها، قارچها یا ویروس های خارجی اتفاق می افتد و یک یا چند مفصل ممکن است درگیر شوند. تورم مفصل چرکی suppurative arthritis=SA به یکی از چهار طریق زیر اتفاق می افتد:

(۱) از طریق خون (هماتوژنوس)؛

(۲) ضربه

(۳) گسترش عفونت

(۴) عفونتهایی که به دلیل درمان های قبلی به وجود می آیند iatrogenic infections .

عفونتهای با منشأ خونی اغلب در کره اسبهای مبتلا به سپتی سمی اتفاق می افتد. اکتینوباسیلوس اکوالی، گونه های مختلف، استرپتوکوک، سالمونلا، اشریشیاکلی و سایر انتروباکتریاسه ها در این موارد دخیل هستند. در اسبهای مسن تر، تورم مفصل چرکی اغلب متعاقب تزریقات داخل مفصلی به خصوص کورتیکواستروئیدها اتفاق می افتد. استافیلوکوک ها معمول ترین عامل عفونت های ناشی از درمان های قبلی هستند. جدا شدن چند جرم از تورم مفصلهای عفونی ناشی از زخم ها، دور از انتظار نبوده و اغلب انتروباکتریاسه ها و باکتری های بی هوازی در این موارد دخیلند.

شایع ترین علت تورم مفصل چرکی در گاو، اکتینومایسس پیوژنز می باشد. تورم مفاصل ناشی از کلامیدیا پسیتاسی به صورت همه گیری یا بومی در گوسفند، بز و گوساله ها اتفاق می افتد. نشانه های این بیماری سفتی، لنگش با انتقال وزن به عضو مخالف shifting leg larnetness و تب می باشد، احتمال دارد که آماس ملتحمه چشم و قرنیه (keratoconjunctivitis) توأم با این بیماری مشاهده گردد. سقط جنین ناشی از کلامیدیا پسیتاسی (سقط جنین انزئوتیک enzootic stocortion در میشها) توسطہ سروتیپ دیگری از این باکتری ایجاد می گردد و همراه با تورم مفاصل و یا آماس ملتحمه چشم و قرنیه نمی باشد.

تورم مفاصل کلامیدیایی در صنعت پرورش گوسفند ایالات متحده دارای اهمیت زیادی است. این بیماری عمدتا در بره های ۱ تا ۸ ماهه اتفاق می افتد. تورم مفاصل ناشی از مایکوپلاسما مایکوئیدس در بزها نیز باید مورد توجه قرار گیرد. در بره ها،آریزیبلوتریکس روزبوپاتیه نیز اغلب سبب تورم مفاصل می شود. این باکتری در خاک و کود وجود داشته و از طریق بند ناف، دمی که به تازگی قطع شده با موضع عمل اخته وارد بدن می گردد. اغلب این موارد ۱ تا ۵ هفته پس از انجام عمل روی بره ها اتفاق می افتد. پیشگیری از بیماری با استفاده از روش آهن داغ در مورد قطع دم، ضد عفونی وسایل و دست ها در هنگام اخته کردن و نگهداری بره ها در محیط پاکیزه (چراگاه تمیز و وسیع) پس از انجام این اعمال انجام می گیرد. اکتینوباسیلوس سمینیس یکی از علل تورم مفاصل عفونی در بره ها و قوچهای ۴ تا ۸ ماه می باشد و در قوچها اغلب توام با آماس اپیدیدیم بروز می یابد. در مورد همه نوزادان، زمانی که نشانه هایی حاکی از درگیری عمومی حیوان (چون تب، افزایش گویچه های سفید خون، افزایش فیبرینوژن پلاسما) وجود دارد، کشت خون باید انجام پذیرد.

پاتوفیزیولوژی :

تغییرات پاتوفیزیولوژیک اختصاصی که در داخل مفصل در نتیجه عفونت و واکنش مفاصل به عفونتهای خاص اتفاق می افتد، می تواند دارای تنوع زیادی باشد. روند پیشرفت تورم مفصلی عفونی شامل مراحل زیر است: (۱) تهاجم باکتریایی؛ (۲) سلول های با هسته های چندشکلی (PHNs) ؛ (۳) آماس کیسه مفصلی (synovitis) ؛ و (۴) تخریب غضروف. در صورتی که تکثیر جرم مهاجم محدود باشد و واکنش در ناحیه کوچکی از کیسه مفصلی متمرکز گردد، تخریب بافتی حداقل بوده و افزایش مختصری در ترشح مایع مفصلی ایجاد خواهد شد.

در خصوص تأثیرات سوء آماس و عفونت بر عمل جذب غشای مفصلی اتفاق نظر وجود ندارد. به دلیل راه های مختلف جذب (عروق لنفاوی و مویرگها) اندازه ذرات دارای اهمیت می باشد. میزان جذب طی آماس حاد افزایش و در هنگام آماس مزمن کاهش می یابد. این نکته به خصوص در مورد نفوذ مواد ضد میکروبی دارای اهمیت زیادی می باشد.

به نظر می رسد که علت اولیه آسیب مفصلی در تورم مفصل چرکی، پاسخ آماسی میزبان می باشد. در هنگام تماس، به خصوص در پاسخ به عفونت، لخته های فیبرینی محتوای اصلی اکسودای آماسی هستند. در واقع، فیبرین موجود در کیسه مفصلی با آسیب مداوم به مفصل در ارتباط است و ایجاد چرخه معیوبی از آماس را می نماید. فیبرین داخل مفصلی با چسبیدن به غضروف مفصلی و اختلال در جریان مواد مغذی به داخل و محصولات متابولیک به خارج غضروف، عمل طبیعی غضروف را مختل می نماید. گویچه های سفید به واسطه خاصیت شیمیوتاکسی به فیبرین جذب شده و پس از تخریب شدن آنزیم هایی را به داخل مایع مفصلی آزاد می کنند. تخریب غضروف، ممکن است به دلیل تهاجم آنزیم کلاژناز به ماده بنیادی غضروف انفاق بیفتد. در صورتی که از تجمع فیبرین در کیسه مفصلی کاسته شود یا فیبرین جمع شده به طریقی خارج گردد، آسیب وارده به مفصل را می توان به حداقل رسانید.

نشانه های بالینی و تشخیص تفریقى :

نشانه موضعی تورم مفصل چرکی، لنگش می باشد که با پیشرفت بیماری تبدیل به عدم تحمل وزن در عضو مبتلا می گردد. نشانه های کلاسیک أماس شامل گرمی، درد، تورم و قرمزی در بافت نرم اطراف مفصل به همراه افزایش ترشح مایع مفصلی وجود دارند. متعاقب تزریقات داخل مفصلی نیز یک پاسخ تماسی زودگذر مشابه با نشانه های بالینی تورم مفصل چرکی، همراه با تغییرات مایع مفصلی، اتفاق می افتند. نظر به این که اجرام در تمامی موارد با موفقیت از مایع یا غشای مفصلی جدا نمی شوند، در صورت وجود هرگونه عدم اطمینان مفصل باید به عنوان مفصل عفونی تحت درمان قرار گیرد. تب به خصوص در نوزادان نشانه همیشگی نیست، مگر آن که تورم چند مفصل وجود داشته باشد. معاینه فیزیکی، بررسی های آزمایشگاهی (مانند شمارش کامل سلول های خونی، سلول شناسی مایع مفصلی و کشت)، اولتراسونوگرافی و پرتونگاری، روشهای مفید در رسیدن به تشخیص قطعی می باشند. در مواردی که کلامیدیا پسیتاسی عامل تورم مفاصل است، اغلب آماس ملتحمه فولیکولی follicular conjunctivitis همراه با لنگش وجود دارد. در این موارد، عروق دار شدن قرنیه و خیز ممکن است وجود داشته باشد. بره های مبتلا به تورم مفاصل ناشی از اریزیبلوتریکس، سفت و لنگ هستند و به طور مشخص کاهش وزن را نشان می دهند. در این موارد، معمولا مرگ به دلیل نخوردن غذا یا بیماریهای ثانویه چون پنومونی اتفاق می افتد. در بره ها، تورم مفصل ناشی از گونه های اریزیبلوتریکس و کلامیدیا باید با دقت از هم تفریق کردند.

نشانه های آزمایشگاهی و آزمون های تشخیصی :

 اهمیت تشخیص سریع و صحیح عفونت مفصلی به حدی است که نیازی به تأکید مجدد ندارد، چرا که تخریب شدید غضروف و بافت همبند همراه عفونت اتفاق می افتد. به طور کلی، آزمایش سیستمیک خون محیطی جهت بررسی افزایش گویچه های سفید و فیبرینوژن خون و نیز مایع مفصلی، برای بررسی وجود باکتری ها، منجر به تشخیص تورم مفصل چرکی می گردد. در صورتی که سلول شناسی مایع مفصلی دال بر وجود آماس باشد، بدون آن که کشت باکتریایی یا بافته های آسیب شناسی سلولی تهاجم باکتریایی را به اثبات رسانده باشند، می توان وجود عفونت را حدس زد. یافته های معنی دار در مایع مفصلی شامل افزایش تعداد سلول های هسته دار به بیش از ۱۰۰۰۰ سلول در هر میکرولیتر، افزایش نوتروفیلها به بیش از ۸۰٪ و افزایش پروتئین تام به بیش از ۴۰ گرم در لیتر می باشد. روشهای کمکی که وجود عفونت مفصل را تأیید می کند، شامل کشت های باکتریایی و قارچی مایع مفصلی و بافت، تجزیه مایع مفصلی، ارزیابی پرتونگاری و کروماتوگرافی با گاز می باشند. باکتری ها اغلب در غشای مفصلی متمرکز می شوند، و در مواردی که کشتهای مایع مفصلی منفی هستند، بیوپسی غشای مفصلی منجر به رشد باکتری می گردد. در مواردی که احتمال آلودگی با گونه های مختلف کلامیدیا یا مایکوپلاسما وجود داشته باشد، روشهای اختصاصی کشت باید به کار روند.

مایع مفصلی در بره های مبتلا به تورم مفاصل ناشی از کلامیدیا پسیتاسی یا اریزی پلوتریکس اینسیدیوزا فاقد رنگ و محتوی قطعات فیبرین می باشد، ولی دارای ظاهر چرکی نیست و سلول های تک هسته ای در آن غالب هستند.

در صورت آلودگی با گونه های مختلف کلامیدیا در گسترش های مایع مفصلی رنگ آمیزی شده با ماکیاول (Macchiavellos) یا گیمسا - گیمنز ( Gienisa-Ginnenez) ، گنجیدگی های اولیه مشاهده می گردند. استفاده از روشهای پادتن درخشان در مورد مایع مفصلی (یا بافت مفصلی با ملتحمه، پس از کالبدگشایی)، روش های تشخیصی مفیدی می باشند. روش پادتن درخشان را می توان در مورد هر دو سروتیپ گونه های کلامید یا به کار برد. بالا رفتن عیار سرم، از مرحله حاد به طرف مرحله نقاهت، دارای ارزش تشخیی می باشد.

نمونه های مایع مفصلی برای کشت هوازی و بی هوازی و نیز رنگ آمیزی سریع گرم باید جمع آوری گردد. رسوبی که پس از سانتریفوژ کردن مایع مفصلی به دست می آید، تعداد بیشتری از جرم را برای رنگ آمیزی گرم و کشت به دست می دهد. شناسایی سریع باکتریها براساس زنجیره کوتاه و ترکیب کلی اسید چرب سلولی و محصولات متابولیک آنها امکان پذیر است. این روش ممکن است در تشخیص سریع تورم مفصل چرکی مفید تر باشد.

پرتونگاری پس از ۲ تا ۳ هفته، در هنگامی که تخریب وسیع غضروف اتفاق افتاده است، در تشخیص تورم مفصل عفونی مؤثر می باشد. در حقیقت، پرتونگاری تشخیصی نقش چندانی در نحوه برخورد بالینی با عفونت حاد مفصل ندارد. تنها در شرایط خاص، در صورتی که محدودیت ها و نقصان های آن درک شده باشد، استفاده از پرتونگاری ممکن است مفید باشد .

آسیب شناسی :

در تورم مفصل چرکی، یافته های ظاهری کالبدگشایی، وجود اکسودای فیبرینی تا چرکی در داخل کپسول مفصل می باشد. سطوح مفصلی ممکن است دچار فرسایش شده باشند و در بافت های اطراف مفصل خیز مشاهده گردد. در تورم مفاصل کلامیدیایی، مفصل کمی بزرگ شده و مقدار فیبرین به طور قابل توجهی افزایش یافته است و آماس کیسه مفصلی و در اغلب موارد ابتلای غلاف وتر وجود دارد. در بز این بیماری باید از تورم مفاصل ناشی از مایکوپلاسما مایکوئیدس تفریق گردد. تورم مفاصل کلامیدیایی منجر به تزاید، پرزها، نکروز نقطه ای سلولهای کیسه مفصلی، خیز، تجمع فیبرین و نفوذ سلول های تک هسته ای می شود. ضایعات ناشی از اریزیپیلوتریکس روزیوپاتیه مشابه ضایعات گونه های مختلف کلامیدیا میباشد.

درمان :

درمان موفقیت آمیز تورم مفصل چرکی به تشخیص صحیح بالینی و میکروب شناسی بستگی دارد. روش درمانی موفق در مورد اسبهای مبتلا به تورم مفصل چرکی باید آنزیمهای لیزوزومی را خنثی نماید، أکسودای فیبرینی داخل مفصل را به خارج زهکشی کند و لخته های فیبرینی را از بین ببرد. برای این که روش درمانی موفقیت آمیز باشد، استفاده از داروهای ضدمیکروبی در مورد اسب هایی که نتیجه کشت مایع مفصلی آنها مثبت بوده است، ضروری است.

استفاده از مواد ضد میکروبی از راه عمومی به نفوذ مؤثر این مواد به غشای مفصلی بستگی دارد. مواد ضد میکروبی که دارای مولکول های بزرگ هستند، نسبت به موادی با اندازه مولکولی کوچکتر، کندتر از غشای مفصلی عبور می نمایند. تمامی مواد ضدمیکروبی که تاکنون شناخته شده اند، در صورتی که با غلظت درمانی تجویز گردند، از غشای مفصلی عبور می کنند. روش دیگر، تزریق داخل مفصلی مواد ضدمیکروبی به منظور کسب غلظت زیاد و طولانی مدت درمانی در مایع مفصلی می باشد. اشکال اولیه تزریقات داخل مفصلی آماس شیمیایی کیسه مفصلی است. مواد ضد میکروبی اختصاصی که پس از تجویز عمومی غلظت درمانی مناسبی را در مایع مفصلی پیدا می کنند، شامل پنی سیلین G ، پنی سیلین های مقاوم به بتالاکتاماز، سفالوسپورین ها، تیکارسیلین، تیکارسیلین ۔ کلاولانیک اسید، اریترومایسین و آمینوگلیکوزیدها می باشند. ترکیبی از آمیکاسین و سفالوسپورین به صورت تجربی و براساس مطالعات حساسیت در محیط آزمایشگاه روی باکتریهای جدا شده از عفونت۔ های عضلانی - اسکلتی، برای درمان تورم مفصلی چرکی در اسب پیشنهاد می شود. جهت کاهش خطر بازگشت بیماری، تجویز یک دوره ۴ تا ۶ هفته ای آنتی بیوتیک پیشنهاد می گردد.

روشهای متعددی برای زهکشی مفاصل به کار رفته است. این روش ها شامل مکیدن توسط سوزن، شستشو از طریق ورود مایع از یک طرف و خارج نمودن آن از طرف دیگر -through-anal through lavage ، اتساع و شستشوی مفصل distention) (irrigation و آرتروتومی یا آرتروسکوپی همراه با برداشت کپسول مفصلی (synovectomy) یا بدون انجام آن می باشند. زهکشی مفصل تارسی قلمی اسی مبتلا به تورم مفصل چرکی با استفاده از مکش و به صورت بسته، نتایج خوبی را به دست داده است. همچنین ترکیبی از زهکشی باز مفصل توسط آرتروتومی، شستشو و استفاده از آنتی بیوتیک های عمومی و داخل مفصلی (به خصوص آمیکاسین) نیز با موفقیت به کار رفته است. در یک مطالعه تجربی درباره تورم مفصل چرکی، روش آرتروتومی همراه با شستشو، زهکشی بهتر و پاسخ بالینی سریع تری را نسبت به ترکیب آرتروتومی، سینووکتومی و شستشو ایجاد نموده بود؛ ولی خطر آلودگی از محل شکاف در مورد اسب هایی که به روش آرتروتومی درمان می شوند بیشتر است.

 عمل Irrigation (شستشوی داخل مفصلی) به 2 روش Closed و Open انجام میگیرد. در روش Closed از طریق ایجاد یک روزنه مایع مفصلی را پونکسیون کرده و مایع استریل (مانند سالین نرمال) تزریق میشود. سپس مجددا پونکسیون انجام میگیرد اما در روشOpen دو روزنه ایجاد میگردد به طوری که از یک روزنه مایع مفصلی پونکسیون و از روزنه مقابل مایع استریل وارد میشود.

 لاواژ :با استفاده از یک مایع آنتی سپتیک مانند povidone iodine 1% شستشوی داخل مفصلی انجام میگیرد.

سایر درمان های حمایتی شامل بی حرکت نمودن عضو مبتلا، استفاده از داروهای ضددرد و تزریق داخل مفصلی سدیم هیالورونات (sodium hyaluronate) می باشد.

تورم مفاصل کلامیدیایی باید به طور کامل با تتراسیکلین (۲۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن از تتراسیکلین های با تأثیر دراز مدت، به صورت داخلی عضلانی یا زیرجلدی، هر ۴۸ ساعت یک بار و در سه نوبت)، تایلوزین (بر اساس دز پیشنهاد شده در روی دارو) یا اریترومایسین (براساس دز پیشنهاد شده در روی دارو)، تحت درمان قرار گیرد. دارودرمانی نباید از طریق آب یا غذا انجام شود، زیرا حیوانات به دلیل درد تمایل به خوردن و آشامیدن ندارند. اریزیبلوتربکس روزیوپاتیه به اغلب آنتی بیوتیکها حساس است و اغلب در مورد آن از پنی سیلین استفاده می شود. در صورتی که آسیب مفصلی پیشرفته باشد، تعداد زیادی از حیوانات به درمان پاسخ نمی دهند.

- فنیل بوتازون: سبب کاهش التهاب ناحیه میشود (در صورتی که فیزیوتراپی نیز انجام گیرد)

- گلیکوزآمینوگلیکانهای پلی سولفاته : از اجزای تشکیلدهنده مایع سینوویال هستند که در شرایط تغییر ویسکوزیته و غلظت مواد مایع سینوویال، میتوان با تزریق این ماده کاهش غلظت آن را جبران نموده و در مدت زمان کوتاه به سرعت ترمیم

ایجاد میشود.

- دی متیل سولفوکساید ٪ 20 : یک داروی ضدالتهاب و ضددرد با قابلیت نفوذ بالا به بافتها میباشد که میتواند به همراه خود سایر داروها مثل آنتی بیوتیکها و ... را به بافتهای مورد نظر رسانده و در دسترس سلولها قرار دهد.

پیش آگهی :

متغیرهایی که با سرانجام تورم مفصل چرکی ارتباط مستقیم دارند، شامل طول مدت عفونت قبل از درمان تشخیص جرم عامل بیماری و عوامل مربوط به میزبان چون پذیرش ایمنی(immunocompetence) و خواص ساختاری مفصل می باشند. در کره اسبها، تورم مفصل چرکی عموما دارای پیش آگهی ضعیفی می باشد، مگر این که درمان بسیار سریع انجام گیرد. در تعدادی از موارد، درمان سریع و شدید تورم مفصلی چرکی در اسب های بالغ منجر به بازگشت کامل حیوان به فعالیت ورزشی شده است. از ۱۳ اسب درمان شده با آنتی بیوتیک های عمومی و زهکشی بسته توسط مکش، ۱۰ مورد به وضعیت مطلوب یا وضعیت مشابه قبل از نظر رقابت های ورزشی بازگشتند. مطالعات بالینی در اسبان، ارتباط مستقیمی را بین طول دوره عفونت تا درمان و نتیجه درمان نشان میدهد. در یک مطالعه گذشته نگر، میزان مرخص شدن از بیمارستان (hospital discharge rate) در 192 رأس اسب که به دلیل تورم مفصل چرکی یا آماس سینوویال وتری تحت درمان شدید قرار گرفته بودند، در مورد کره اسبها ۴۵٪ و در مورد اسبها ٪۸۵ بوده است. ۵۶٪ از این حیوانات برای حداقل یک بار به رقابت - های ورزشی بازگشتند.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آنوپلوسفالا در اسب ( Anoplocephala )

آنوپلوسفالا در اسب

( Anoplocephala )

کرم نواری اسب سانان ، آنوپلوسفالا ماگنا ( Anoplocephala magna )

محل زندگی:

روده باریک اسب سانان

ویژگی های مورفولوژی:

بزرگترین کرم نواری اسب سانان است. طول آن به 80 سانتی متر و عرض آن به 2 سانتی متر هم میرسد و از نظر ریخت شناسی کاملا یک سستود طبیعی شناخته می شود. بادکش آن به صورت مدور است.فاقد ساختار گوش شکل با نام لپت است که در عقب بادکش قراردارد.

بیماری زایی:

تعداد بسیار زیادی از آن می تواند باعث ایجاد التهاب روده کاتارال یا نزله ای یا هموراژیک یا خونریزی دهنده شود.

کرم نواری موجود در دریچه ایلئوسکال ، آنوپلوسفالا پرفولیتا ( Anoplocephala perfpliata )

محل زندگی:

روده بزرگ، دریچه ایلئوسکال(در هر دو طرف دریچه یافت می شود) و ژژنوم

میزبان: الاغ و اسب

ویژگی های مورفولوژی:

 طول آناپلوسفالا پرفولیاتا از چند میلی متر تا 8 سانتی متر متغیر است.(برخی نویسندگان اندازه آن راتا 30 سانتی متر هم بیان کرده اند.)از نطر اندازه کرمی کوتاه محسوب می شود. قطری برابر با 0.8-1.4سانتی متر دارد.در نگاه اول بیشتر شبیه ترماتود ها به نظر می رسد.بازرسی دقیق تر نشان می دهد که بدن بند بند است و قطعات یا سگمنت در آن دیده می شود اما سگمنت یا پرو گلوتید ها بسیار نزدیک به یکدیگر قرار گرفته اند.اسکولکس آناپلوسفالا پرفولیاتا به دلیل آنکه متورم شدگی بارزی (لپت ها) در پشت بادکش ها قرار دارد،بادیگران متفاوت اند.بادکش ها مدور اند.

بیماری زایی:

معمولا عوارض کلینیکال کمی دارد. اما بخشی که کرم به آن متصل می شود اغلب دچار التهاب و زخم شدگی السراتیو است.انسداد جزئی در سوراخ ایلئوسکال ممکن است باعث کولیک یا التهاب روده شود. ایجاد اروزیون و اولسر در ژژنوم و ایلئوم و همچنین رخ داد مرگ گهگاهی بر اثر این کرم نیز گزارش شده است.

کرم نواری کوتاه اسب سانان ، پارانوپلوسفالا مامیلانا ( Paranoplocephala mamillana )

محل زندگی:

روده باریک(ژژنوم،ایلئوم) ندرتا در معده مشاهده می شود.

میزبان:اسب سانان

ویژگی های مورفولوژی:

این کرم،کوچک ترین کرم از سه کرم نواری موجود در اسب سانان است و طول آن تنها 4 سانتی متر است.قطری برابر با 0.5 سانتی متر دارد. بادکش آن به شکل شکاف است.لپت ندارد.

بیماری زایی:

پارآناپلوسفالا به ندرت ایجاد بیماری می کند

ویژگی های عمومی از سه کرم نواری Anoplocephala magna

 Anoplocephala perfpliata

 Paranoplocephala mamillana

چرخه زندگی:

کنه اریباتیده میزبان واسط هر سه گونه است. عفونت هنگامی اتفاق می افتد که کنه مبتلا توسط حیوان هضم شود. کرم های نواری بالغ طی 3 یا 4 هفته بعد از آلودگی تولید می شوند.

پراکندگی جغرافیایی:دارای گسترش جهانی است.

نشانه های بالینی:

آلودگی هایی که درجه آلودگی در آنها کمتر است، نشانه بالینی ندارند.تعداد بسیار زیادی از آنها باعث ایجاد التهاب روده السراتیو یا هموراژیک می شود. این مورد به خصوص درمورد آلودگی با Anoplocephala magna بیشتر دیده می شود . انسداد کامل وخیم روده ممکن است به وسیله Anoplocephala perfpliata به دلیل تجمع خوشه ای شکل خود در محل اتصال ایلئوم به سکوم ایجاد شود. در حالتی که الودگی با آن شدید باشد ممکن است منجر به کولیک یا اسهال شود.

تشخیص:

شناسایی تخمهای چهارگوش با پوششی ضخیم که دارای دستگاه گلابی شکل هستند یا سگمنت هایی در مدفوع دارند یا مشاهده کرم بالغ در نکروپسی

پیشگیری:

با توجه به آنکه کنه های اریباتیده در هر منطقه ای و به حجم 20000 عدد در هر متر مربع می توانند وجود داشته باشند، پیشگیری بسیار سخت است.

درمان:

آناپلوسفالیده به داشتن مقاومت درمانی در برابر درمان شناخته شده هستند. به هرحال برخی از داروهای کشنده کرم با دوزاژ بالا ممکن است تا حدودی در برابر کرم های نواری اسب موثر باشد.

داروی Pyrantel pamoat:13.2 mg.kg به اندازه دو برابر آنچه که در بسته بندی آمده در برابرAnoplocephala perfpliata اثر گذار است.اثر بخشی 87 در صدی و 93 درصدی نیز برای این دارو ذکر شده است. نیکلوزامید،فنبندازول،مبندازول می توانند به عنوان درمان کرم نواری اسب موثر باشد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

لنگش ( لامینایتیس) در دام

لنگش ( لامینایتیس)

لامینایتیس به معنی التهاب بافت عروقی می باشد. لنگش یک بیماری غیر عفونی است که در بر گیرنده تغییرات دژنراتیو در لایه حساس سم است. مراحل لنگش شامل مراحل حاد, تحت حاد و مزمن است, لنگش تحت حاد بیشتر در سایر موارد شایع می باشد.

- لنگش حاد در هنگام بروز بسیار دردناک است.

- لنگش تحت حاد 1-3 ماه بدون نشانه است.

لنگش در نتیجه حالتهای پیچیده ایجاد می گردد.

به ادامه مطلب بروید

جدول زمانبندی واکسیناسیون در اسب

جدول زمانبندی واکسیناسیون در اسب
نوع واکسن	از شیر گرفته شده / کره اسب	اسبهای کارگر و کورس	اسبهای تفریحی	مادیانهای مولد نسل
توکسوئید کزاز	اولین دوز : 4-3 ماهگی دومین دوز: 5-4 ماهگی	یکبار در سال	یکبار در سال	سالانه و 4 تا 6 هفته قبل از کره زایی
انسفالومیلیت	اولین دوز : 4-3 ماهگی دومین دوز: 5-4 ماهگی	بهار هر سال	بهار هر سال	یکبار در سال و 4 تا 6 هفته قبل از زایمان
آنفولانزا	اولین دوز:6-3ماهگی دومین دوز:7-4 ماهگی سومین دوز:8-5ماهگی در فواصل 3 ماه تکرار شود	هر 3 تا 6 ماه یکبار	هر 6 ماه یکبار و در موارد تماس مشکوک یادآوری لازم است.	هر 6 ماه یکبار با یادآوری 4 تا 6 هفته قبل از کره زایی
استرانگل ( گورم )	اولین دوز:12-8هفتگی دومین دوز:15-11 هفتگی سومین دوز:14-18هفتگی چهارمین دوز: زمان از شیر گرفتن 8-6ماهگی	اختیاری است. هر 6 ماه یکبار در صورت احتمال خطر بالا	اختیاری است. هر 6 ماه یکبار در صورت احتمال خطر بالا	هر 6 ماه یکبار با یادآوری 4 تا 6 هفته قبل از کره زایی
هاری	4-3 ماهگی	هر سال 1 بار	هر سال 1 بار	هر سال 1 بار
بوتولیسم	دوز اول : 4-2 هفتگی یاد آوری به فواصل 2 هفته	قبل از مواجهه در مناطق مشکوک و ویژه	قبل از مواجهه در مناطق مشکوک و ویژه	·حداقل 3 بار در طی دوره حاملگی ·  یک ماه بعد از آخرین تلقیح ·  ۲ تا 4 هفته قبل از زایمان

 نظر یادتون نره

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

مارگزیدگی در دام

مارگزیدگی در دام :

یکی از مشکلاتی که ممکن است برای دامهای در حال چرا یا در محل نگهدار دام اتفاق بیفتد مار گزیدگی میباشد. در سم مار تعداد زیادی مواد شیمیایی وجود دارد که هر کدام به قسمتی از بدن جاندار آسیب می رساند و بطور خلاصه این مواد شیمیائی به ۴ دسته تقسیم می شوند. ۱- سموم سلولی (Cytotoxins ) : که باعث آسیب موضعی بافت در محل گزش می شوند. ۲- سموم خونی ( Hemotoxins ) : باعث خونریزی داخلی می شوند. ۳- سموم عصبی ( Neurotoxins ) : روی سیستم عصبی اثر می گذارند. ۴- سموم قلبی (Cardiotoxins ) : مستقیماً قلب را تحت تأثیر قرار می دهند.

به ادامه مطلب بروید