اختلالات اندام حرکتی گاو
اختلالات اندام حرکتی گاو
لنگش در تمامی درگیریهای دستگاه حرکتی وجود دارد و دام مبتلا در جابجایی دچار مشکلات فراوانی میشود،درنتیجه دام در بیشتر مواقع سعی میکند روی زمین بخوابد.
معمولا پیرو لنگش بیاشتهایی، کاهش تولید، کاهش وزن دیده میشود. لنگشها در اثر عواملی مانند انواع ضربه ها،عفونتهای اختصاصی و برخی از مسمومیتها بوجود می آید که در نتیجه آﻧﻬا پدیده تورم در اندامها (که با سه نشانه ورم گرمی ودرد مشخص میشود) بوجود میآید.
هنگامی که این سه علامت با هم جمع شوند، تشخیص آسان است ولی در اکثر موارد این سه علامت با هم همراه نمیشوند ، به همین علت تشخص محل دقیق درد سخت و با روشهای معاینه مانند دقه کردن یا وارد آوردن فشار برروی دیواره پاشنه ها یا کف سم(جهت ایجاد رفلکسهای دفاعی) استفاده میشود. مشخص کردن محل دقیق آسیب درانتخاب نوع درمان و پیشگیری بسیار مهم است. در برخورد با لنگش از موارد زیر میبایست اجتناب نمود:
- حمام پاهایی که دارای زخم میباشند
- استفاده بیمورد از آنتی بیوتیکها
- اصلاح سم تلیسه ها بلافاصله پس از زایمان (حداقل میبایست 2 ماه از زایمان بگذرد)
- اصلاح سم تمام گاوهایی گله کمتراز یک ماه قبل از انتقال به مرتع هنگامی که زمین ناهموار و ضربه زننده است.
- پاشیدن آهک روی خاک مرطوب و در حضور کاه، زیرا خطر آتش سوزی را در پی خواهد داشت.
به ادامه مطلب بروید
لنگشهای با پیشرفت حاد :
- پاناری یا فلگمون بین انگشتی:
این عارضه در اثر ورود اتفاقی جرمهای بیماریزا از جدار پوست بین انگشتی محل آسیب دیده رخ میدهد. این جراحات ممکن است در اثر سنگها، پوشال ، گلهای خشک و .... اتفاق بیافتد. علامت مشخصه پاناری عبارت است از تورم تاج و پاشنه که به رنگ قرمز و بنفش درمیآیند. پوست بین انگشتی کشیده و ترک خورده و انگشتها جدا شده اند. این عارضه بسیار دردناک است و درجه حرارت مقعدی به بالای 39/5 درجه سانتیگراد میرسد. وجود رطوبت مراتع، اصطبل و جایگاهای نامساعد از نظر بهداشتی و عدم ضدعفونی آﻧﻬا، زمینه را جهت رشد باکتریهای اختصاصی مانند فوزو باکتریوم نکروفورم مساعد میکند.
جهت پیشگیری از پاناری، دارویی وجود ندارد و تنها توصیه، رعایت نکات و موارد بهداشتی مانند دور کردن موقت گله از مناطق آلوده (مانند مراتع اطراف آب و راههای گل آلود) است. همچنین بهتر است میزان کاه را در اصطبل افزایش دهیم.
درمان:
استراتژی درمان به صورت زیر میباشد:
الف) از راه عمومی: تجویز آنتی بیوتیکها به صورت عمومی مانند پنیسیلین به همراه استروپتومایسین به مدت 3 روز متوالی و یا سولفادیمیدین (سولفادیمرازین) از راه وریدی به صورت دو تزریق با فاصله زمانی 72 ساعت
ب ) از راه موضعی: تمیز کردن فضای بین انگشتی از اجسام خارجی و پاشیدن آنتی بیوتیکهایی که با نوع عمومی تضاد نداشته باشد و یا استفاده از سولفامیدها.
- بلیمها(Bleimes):
بلیمها در اثر سختی زمین (به طور مثال نگهداری دامها برروی بسترهای بتونی) بوجود میآید. این عارضه در اولین زایمان گاوها و درست بعد از آن فراوان است. پدیده پرخونی در ناحیه نسخ زنده پا (پودودرم) اتفاق میافتد که به صورت ادم و خونریزی حتی در زمان راه رفتن بدون بروز شوک دیده میشود. اگر درمان صورت
نگیرد، با پیشرفت بیماری حتی ممکن است کف سم جدا شود.
پیشگیری:
جهت پیشگیری و کنترل بیماری موارد زیر میبایست رعایت شود:
- عبور تلیسههای آبستن از یک حوضچه محتوی مواد ضدعفونی کننده (دارای محلول سولفات مس 2 درصد)که معمولا 15 8 روز قبل از ورود دامها به مراتع می بایست صورت پذیرد. گاوهای شیروار را دوبار در سال (شهریور ماه و بهمن ماه) و گاوهای گوشتی را یکبار در سال و هر بار به مدت 60 دقیقه حمام میدهند.
- ﭘﻬن کردن کاه روی قسمتهای بتونی در محل عبور دامها
- جدا کردن دامهای مبتلا و قراردادن آﻧﻬا برروی یک بستر ضخیم کاه (در حدود 40 سانتی متر) به مدت حداقل 4 هفته.
درمان:
جهت درمان ،از حمام دادن دامها در محلول سولفات مس2 درصد و فرمل رقیق شده (به نسبت 5 درصد) در دمای12 درجه، دوبار در روز و به مدت 6 روز متوالی
استفاده میشود.
- لنگشهای اندامهای بالایی:
نمود. درفتگیها میتواند به علت راه رفتن حیوان در گل، در رفتگی هانش متعافب سخت زایی و دررفتگی مفصل شانه ای بازوای در اثر افتادن و قرار گرفتن دست در زیر بدن اتفاق بیافتند.
جهت پیشگیری میبایست از اتفاق افتادن عواملی مانند لغزندگی زمین (به وسیله استفاده از کاه بویژه در زمینهای شیب دار و هموار کردن زمینهایی ناهموار)
جلوگیری کرد.
هیچ درمانی در موارد حاد وجود ندارد و بهترین پیشنهاد به دامدار، کشتار دامهای معیوب میباشد ولی در موارد خفیفتر استفاده از داروهای ضد تورم و مسکنها مانند آسپرین، فنیلبوتازون و کورتیکوئیدها میباشد.
برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.