آلودگی با انگل لرنه آ در ماهی

آلودگی با انگل لرنه آ در ماهی

معرفی :
بیماری لرنه آزیس یکی از مهمترین بیماریهای ماهی در ایران است که در بسیاری از کشورهای جهان در ردیف ” بیماری خطرناک ماهی “ قرار دارد. عامل ایجاد این بیماری نوعی سخت پوست از راسته پاروپایان به نام لرنه آ می باشد که برای زندگی انگلی کاملاً تغییر یافته است و برای ماهیان با زندگی آزاد (وحشی) و همچنین برای ماهیان پرورشی آبهای شیرینبیماری زا می باشد .
دوره زندگی انگلی لرنه آ دارای چها ر بخش عمده و متمایز 1- تخم
 2- کوپه پودید
 3-  نائوپلی
 4- فرم بالغ انگلی می باشد .
چرخه زندگی آنها به درجه حرارت آب بستگی دارد و حداقل در مدت 15 روز در حرارت 30 درجه سانتیگراد و حداکثر در عرض 100 روز در 14 درجه کامل می گردد . در درجات پایین تر رشد جنینی رخ نمی دهد فلذا در پرورش ماهیان سرد آبی این انگل به ندرت مشکل می آفریند.
این انگلها به نظر نمی رسد که در آبهایی که PH  آنها کمتر از 7 باشد و جود داشته باشند. کوپه پودها به برانشی و گاهی به دیواره های حفره دهانی و پوست می چسبند .
13 تا 16 روز پس از هچ شدن تخم ها, کوپه پودها اتصالشان را به میزبان از دست د اده و خودشان را یا از برانشی به پوست همان میزبان ب ا خزیدن می رسانند و یا میزبان خود را برای یافتن یک ماهی به عنوان میزبان جدید از همان گونه ها یا گونه های متفاوت دیگر ترک می کنند و به پوست , باله ها یا حفره دهانی میزبان جدید چسبیده و با متامورفوزهای دیگری نهایتاً به سیک لوپید تبدیل می شوند که در این مرحله تم ایز جنس نر و ماده آسان بوده و باروری در این مرحله سیلکوپیدی و یا مرحله 5 کوپه پودی رخ می دهد . م اده های تلقیح شده پس از نفوذ در پوست میزبان اعضای شنای خود را از دست داده و دژن ره می شوند و به طور کلی تغییرات مورفولوژیک سنگینی را تحمل کرده و پروسه تکامل قلاب های چسبنده که در بدن ما هی می نشینند, تکامل یافته و شروع به رشد در بخش خلفی سفالوتوراکس می نمایند . نر انگل 2-3 روز روی بدن میزبان مانده و سپس می میرد . انگل ماده روی میزبان با لغ شده و شروع به تخم ریزی نموده و تا دو هفته روی بدن تخم در ماده بالغ 23 روز پس از هچ مشاهده می شود .کیسه های تخم با تناوب سه روزه مرتباً تولید می شو ند. ماده ها تا حدود 20 روز پس از آلودگی به مرحله کوپه پودی رسیده و زنده می مانند . در ظرف این مدت ماده ها حدود 3 جفت کیسه تخم تولید می کنند بنابراین ثمره یک والد آلودهمیزبان باقیمانده و سپس تجزیه شده و از بین می رود و یک زخم عمیق را بر جای می گذارد .
اولین کیسه تخم در ماده بالغ 23 روز پس از هچ مشاهده می شود .کیسه های تخم با تناوب سه روزه مرتباً تولید می شو ند. ماده ها تا حدود 20 روز پس از آلودگی به مرحله کوپه پودی رسیده و زنده می مانند . در ظرف این مدت ماده ها حدود 3 جفت کیسه تخم تولید می کنند بنابراین ثمره یک والد آلوده 800-1200 تخم در طول مدت زندگی اش می باشد.

به ادامه مطلب بروید

در ماهیان سرد آبی یا استخری مانند کپور ماهیان و آزاد ماهیان بسیار رایج است و به ندرت در آکواریوم مشاهده میشود.گلد فیش ها و کوی هایی که در استخر ها پرورش داده میشوند به همراه گیاهان آکواریومی و استفاده از غذای زنده عوامل اصلی انتقال این سخت پوست به مغازه های آکواریومی و تانک های خانگی هستند.انگل لرنه آ به شیوه تخم گذاری در تانک تکثیر میشود و مثل بیشتر سخت پوستان به روش پوست اندازی رشد میکند و تقریبا بیشتر ماهیان استخر یا تانک آلوده به آن دچار میشوند.انگل لرنه آ یکی از بزرگترین انگل ها محسوب میشود و با چشم غیر مسلح قابل رویت است.انگل ماده از نر بزگتر و طول عمرش بیشتر است.انگل ماده تخم ها را در زائده V شکلی که در انتهای بدنش است نگهداری میکند.شیوه تغذیه این انگل از بدن ماهی بسیار دردناک است.این انگل ماه ها زیر پوست و سپس عضله بدن ماهی پنهان شده و رشد و نمو میکند.به هنگام رسیدن به بلوغ شروع به بیرون آمدن از بافت بدن ماهی میکند که در این حالت زخم های بسیار زشتی روی بدن ماهی ایجاد میشود.در این مرحله لرنه آ شروع به تخم ریزی کرده و سپس میمیرد.این چرخه همواره ادامه خواهد داشت.زخم های ایجاد شده توسط این انگل معمولا دچار عفونت های باکتریایی و ویروسی و قارچی و در بعضی موارد گند خونی یا سپتی سمی میشوند.در بعضی از موارد زخم های ایجاد شده توسط لرنه آ توسط انگل های دیگری مثل کاستیا مورد هجوم قرار میگیرند که در این حالت احتمال مرگ ماهی بسیار زیاد است.

علایم :
1.اصلی ترین شیوه شناخت این انگل مشاهده انگل روی پوست بدن ماهی است.رنگ این انگل معمولا سبز روشن یا سفید و یا قرمز است
2.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
3.مشاهده نقاط ملتهب و قرمز روی سطح پوست
4.به وجود آمدن زخم های قرمز و و باز روی سطح پوست
5.بی حرکت ماندن یا گوشه گیر شدن ماهی
6.سست شدن ماهی و رفتن به حالتی شبیه به خواب یا کما!!! و نهایتا مرگ ماهی

درمان :
قبل از هر چیز انگل باید از بدن ماهی جدا شود.(با استفاده از یک پنس ضد عفونی شده در محلول غلیظ پرمنگنات) این عمل باید با احتیاط فران انجام شود

الف) تری کلروفن= نگوون= دیپترکس : مقادیر درمانی زیر توسط دپارتمان بهداشت ماهی آلمان توصیه
شده است :
1-  حمام طولانی مدت با غلظت 0.2ppm به مدت بیش از 24 ساعت
2-  حمام طولانی مدت با غلظت 0.4ppm به مدت بیش از 6 ساعت
3-  حمام طولانی مدت با غلظت 5ppm به مدت بیش از 30 ساعت
4- حمام طولانی مدت با غلظت 25ppm به مدت 60 تا90  ساعت
ب) مازوتن : 1 گرم در 4 متر مکعب آب به صورت حمام
 ج) سموم کار با ماته : از آندن به غلظت ppm0.16  و به مدت 4 هفته استفاده شده است.
د) پرمنگنات پتاسیم : فقط در آکواریومهای شیشه ای می توان استفاده کرد.
حمام کوتاه مدت :
10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه
حمام دراز مدت :
1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت حد اقل 4 ساعت ه) فرمالین ppm166 و به مدت 30 دقیقه به صورت حمام
و) نمک طعام :  30 - 10 گرم نمک را در یک لیتر آب حل و ماهیان را با آن حمام می دهند . محلول 5 - 3 درصد نمک طعام به صورت غوطه وری به مدت 30 ثانیه تا یک دقیقه کلیه اشکال انگلی لرنه آ را از بین می برد.