آسپرژیلوزیس در قناری

آسپرژیلوزیس در قناری

عامل بیماری:
عامل بیماری آسپرژیلوز فومی گاتوس (Aspergillus fumigatus) نام دارد.که هاگ های این قارچ در همه جا پراکنده است وتحت شرایط خاصی مانند ضعف ایمنی, استرس های مداوم, درمان های طولانی مدت با آنتی بیوتیک ها و یا کورتون ها, سایر بیماری های مستعد (مثل آبله فرم تنفسی), دان مرطوب و کپک زده و تهویه و شرایط نگهداری نا مطلوب می تواند بیماری زا شود یکی دیگر از مسائلی که مسئله ساز می باشد آشیانه های آلوده ومرطوب است که موجب کپک زدگی و رشد قارچ در داخل لانه شده وجوجه های از تخم خارج شده را آلوده وبیمار می کند.

علائم بالینی:
علائم بالینی به دو فرم تحت حاد ومزمن بروز می کند نوع مزمن رایج تر است ولی علائم خاصی ندارد و مثل خیلی از بیماری های مزمن موجب عوارض تنفسی خفیف و لاغری تدریجی ومرگ می شود ودر فرم تحت حاد بیماری علائم عبارتند از :بی اشتها یی, افزایش تعدادحرکات تنفسی همراه با اختلالات دستگاه تنفس از جمله صداهای تنفسی و ترشحات سرزی-چرکی .
در اغلب موارد اززمان ابتلا به این بیماری تا بروز علائم بالینی مدت زمان طولانی می گذرد ودراین هنگام بیماری پیشرفت زیادی کرده است.در ابتلا نای ونایژه صدای پرنده دچار گرفتگی شده وکمتر می خواند.در صورتی که سیستم اعصاب مرکزی نیز مبتلا گردد پرنده دچار عدم تعادل وفلجی می شود .

علائم کالبد گشایی:
در فرم تحت حاد این علائم شامل ترشحات موکوئیدی سفید رنگ در دستگاه تنفس (ریه ها کیسه های هوایی ونای)پر خونی ریه ها کدورت وافزایش زخامت کیسه های هوایی است . در فرم مزمن بیماری جراحات به صورتگرانولوماتوز بوده ودر بافت ریه وروی کیسه های هوایی نقاط کوچک ارزنی چرکی به رنگ زرد دیده می شود در مراحل پیشرفته بیماری چسبندگی بین کیسه های هوایی و اعضای محوطه شکمی نیز به چشم می خورد.

تشخیص:
تشخیص به کمک کشت قارچ از سوآپ حلق حنجره ویا ترشحات چرکی موجود در روی لاشه امکان پزیر است همچنین می توان از ترشحات وضایعاتی که در لاشه حضور دارند لام مستقیم تهیه کرده و به کمک لاکتو فنل کاتن بلو (Lactophenol-cottonblue)یا پتاس10%رشته های قارچ را مشاهده کرد .

درمان :
معمولا درمان این بیماری بسیار دشوار می باشد ودر اکثر موارد موقعی متوجه بیماری می شوند که برای درمان خیلی دیر شده است.اما برای درمان بیمارانی که در ابتدای بیماری بوده ویا پرندگانی که در تماس با بابیماران بوده اند می توان از داروی آمفوتریسین B به میزان 1 میکروگرم به ازائ هر گرم وزن بدن از راه تزریق داخل نایی برای  3 روز متوالی و یا فلوسیتوسین (Flucytosine)به میزان 20 تا 50 میلی گرم در هر 100گرم دان به مدت 10 روزاستفاده کرد.