آلوپسی در خرگوش ( Alopecia )

آلوپسی در خرگوش

( Alopecia )

آلوپسی عبارت است از ریزش موی زیاد یا جزئی از موها در مناطقی که در آن مو به طور معمول در حال رشد است.

این اختلال در خرگوش ها اغلب ممکن است از یک بیماری عفونتی تروما و یا اختلال سیستم ایمنی ناشی شده باشد. هر خرگوشی با سن، نژاد یا جنسیتی میتواند دچار این بیماری شود.

علائم:

علامت اولیه آلوپسی، ریزش مو به صورت غیر عادی است. نشانه های بیماری ممکن است به طور ناگهانی و یا به آرامی پیشرفت کنند. الگوی دقیق و میزان ریزش مو به تشخیص آلوپسی و شناسایی وضعیت ریزش مو ( که آیا بیماری به خودی خود اتفاق افتاده یا ناشی از بیماری دیگری است) کمک میکند.

دلایل این بیماری:

ریزش مو با اختلال در رشد ونمو فولیکول های مو در ارتباط است. این ممکن است به چند دلیل باشد از جمله بیماری های عفونت انگلی (مثل کک یا کنه خرگوش)، بیماری های عفونی (مانندعفونت باکتریایی)، کمبود های غذایی(به خصوص کمبود پروتئین) یا علل نئوپلاستیک (حضور خوشه های غیر طبیعی از رشد سلول ها مانند یک تومور). این موارد باعث ریزش مو میشود. اگر موهای چند نقطه از بدن ریخته باشد، اغلب با عفونت های انگلی یا باکتریایی همراه است.

در بعضی از موارد ریزش مو ممکن است که یک مشکل رفتاری باشد؛ به عنوان مثال خرگوش غالب بر بقیه خرگوش های یک قفس (یا یک قلمرو) برای دفاع کردن از جفت خود، موی دیگر خرگوش ها را می کند. ریزش مو در نژاد های کوتوله، لوپ مینیاتوری و آنگورا با الگوی خاصی پدید می آید.

زندگی با خرگوش بیمار:

پیگیری ومراقبت بستگی به تشخیص و درمان اولیه دارد. اگر ریزش مو در تمام بدن اتفاق افتاد باید دو خرگوش از هم جدا شوند.

پیشگیری:

شیوه زندگی سالم، رژیم غذایی سالم و متعادل با پروتئین کافی و نظافت محل زندگی خرگوش در جلو گیری از ریزش مو مفید خواهد بود.

تشخیص:

روش های خاصی برای تشخیص این بیماری به کار می رود:

1 - خراش دادن پوست و نمونه برداری

2 - انجام تست هایی برای رد هرگونه عفونتهای باکتریایی، انگلی و یا قارچی؛ شامل آزمایش ادرار، آزمایش خون ، اشعه ایکس

درمان:

درمان و داروهای تجویزی بستگی به علت ریزش مو دارد.

- داروهایی برای درمان انگل مانند کنه گوش یا کک و همچنین داروهایی برای درمان عفونت های باکتریایی؛ البته اگر علت جدی تری مانند تومور در میان باشد، باید اقداماتی مانند شیمی درمانی انجام داد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

بیماری خونریزی دهنده ویروسی در خرگوش

بیماری خونریزی دهنده ویروسی در خرگوش

بیماری هموراژیک ویروسی

(Viral hemorrhagic disease VHd )

بیماری حاد و بسیار مسری می‌باشد.

اعتقاد بر این است که عامل بیماری عضو خانواده ویروسهای پاروا می‌باشد.

انتقال ویروس بوسیله ذرات معلق (aerosol) و سایر ترشحات حیوان صورت می‌گیرد.

انتقال مکانیکی آن توسط وسایل، انسان، جوندگان و محصولات جنسی خرگوش نیز حائز اهمیت است.

بچه خرگوشهای زیر 2 ماه مقاوم بوده و بیماری معمولا در خرگوشهای شیروار و آبستن دیده می‌شود .

دوره کمون بیماری 72 ـ 24 ساعت بوده، خرگوش ناگهان مرده یافت می‌شود و علائمی قبل از آن مشاهده نمی‌گردد. در مواردی که دوره بیماری طولانی می‌گردد،

علائم:

تنگی نفس و پرخونی از جمله علایمی است که قابل رؤیت است. واگیری بیماری ممکن است تا %80 هم برسد و میزان مرگ و میر هم حدود %90 ـ 80 می‌باشد. با دیدن علائمی چون ناراحتی تنفسی، مرگ و میر بالا و گسترش سریع بیماری می‌توان به آن مظنون شد.

علائم کالبدگشایی:

علائمی که در کالبدگشایی مشاهده می‌شوند (پرخونی ریه‌ها و کبد، نای مملو از کف خون‌آلود و یا غیر خون‌آلود، خونریزی در تیموس، پرخونی ضعیف تا مشخص و التهاب کلیه‌ها، طحال و کبد) به تشخیص صحیح بیماری کمک خواهد نمود .

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

آرتریت عفونی در خرگوش ( Septic arthritis )

آرتریت عفونی در خرگوش

( Septic arthritis )

آرتریت یا التهاب مفاصل اصطلاحی پزشکی برای مفاصل ملتهب شده است. از سوی دیگر آرتریت عفونی زمانی اتفاق میفتد که باکتری یک یا چند مفصل خرگوش را آلوده کند. هیچ سن، نژاد یا جنسیتی بیشتر از بقیه مستعد ابتلا به التهاب مفاصل عفونی نیست و هر خرگوشی میتواند دچار این بیماری شود.

علایم و انواع:

تنبلی و بی حالی

شل زدن

بی اشتهایی

درد و تورم مفصل

گرمای غیرعادی مفاصل

کاهش محدوده حرکت

علائم عفونت (به عنوان مثال، عفونت ادراری و یا بیماری های دهان و دندان)

دلایل ابتلا به این بیماری:

باکتری های پیوژنیک باعث ابتلا به این بیماری میشوند. انواع باکتری های پیوژنیک، از جمله استافیلوکوک، پاستورلا، و باکتری های بی هوازی (که می تواند بدون اکسیژن زنده ماندن) وجود دارند. این باکتری ها ممکن است به عفونت در بدن منجر شود و همچنین می تواند به مفاصل جابجا شوند تا در نهایت التهاب مفاصل عفونی شکل بگیرد.

ممکن است به دلایلی یک حیوان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آرتریت سپتیک قرار بگیرد؛ دلایلی چون عفونت های باکتریایی طولانی مدت، صدمات ناشی از ضربه به مفاصل، و اختلالات سیستم ایمنی، بیماری های عفونی دندان، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، یا زخم در قسمتی از بدن.

تشخیص:

خرگوش با سابقه عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، بیماری های دندان یا زخم های عفونی ممکن است دچار این بیماری شود؛ بنابراین بهتر است جهت معاینه نزد دامپزشک برده شود.

اگر مشکوک به این بیماری باشد تعدادی آزمایش توسط دامپزشک انجام میشود، مانند آزمایش مایع مفصلی و تجزیه و تحلیل هرگونه افزایش حجم مایع یا وجود باکتری. ممکن است آزمایش ادرار یا عکس برداری با اشعه ایکس نیز انجام شود.

مراقبت از خرگوش بیمار:

کارهایی که از سرپرست خرگوش در این دوره انتظار می رود:

بستر نرم و گرمی برای خرگوش تهیه شود.

فعالیت خرگوش محدود شود.

سبزیجات و یونجه تازه در اختیار او قرار گیرد.

دارو ها سر وقت به خرگوش خورانده شود.

پیشگیری:

موثرترین اقدامی که برای پیشگیری میتوان انجام داد این است که محل زندگی او تمیز نگاه داشته شود و از بروز هرگونه عارضه ای مانند زخم، نیش حشرات و بیماری های دندان که منجر به عفونت میشوند جلوگیری شود.

درمان:

درمان خرگوش باید با درمان علت اصلی عفونت آغاز شود تا التهاب مفصلی نیز درمان یابد. در اغلب موارد برای مبارزه با عامل عفونی آنتی بیوتیک تجویز میشود؛ اگرچه گاهی نیز خرگوش ناگزیر به عمل جراحی خواهد شد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.

 

بسنویتیوزیس در خرگوش ( Besnoitiosis )

بسنویتیوزیس در خرگوش

( Besnoitiosis )

عامل :

- بسنویتیا بنتی ( Besnoitia benetti )

میزبان واسط اسب و الاغ و میزبان نهایی گربه است.

- بسنویتیا دورلینگی ( Besnoitia dorlingy )

میزبان واسط مارمولک و میزبان نهایی کیسه داران است.

- بسنویتیا والاسی ( Besnoitia wallaeci )

میزبان واسط موش و میزبان نهایی گربه است.

-بسنویتیا بسنوئیتی ( Besnoitia besnoiti )

میزبان اصلی انگل گربه و گاو میزبان واسط است ،

در بز ، گوسفند ، اسب و خرگوش گونه های دیگری از این جنس دیده میشود.

در میزبان واسط کیست این انگل در پوست و بافتهای زیر جلدی ، حنجره ، بینی ، مخاط چشم و لوله های اپییدیم دیده میشود. در بدن میزبان واسط اووسیست ها باز و اسپوروزوئیت ها وارد سلولهای منوسیت میشوند و با تشکیل تروفوزوئیت در سلولهای ماکوفاژ ، انگل به هیستوسیت ها راه می یابد. همزمان با رشد انگل هسته سلول میزبان هم تقسیم میشود و سلول چند هسته ای بوجود می آید. انتقال از طریق مگس ها و از راه تزریق خون گزارش شده است.

علائم بالینی :

سقط جنین در دامهای آبستن مشاهده شده است . حیوان نر عقیم میشود و پوست فاقد ارزش برای چرم سازی میشود. تب نیز مشاهده شده که تا 10 روز طول میکشد. ترس از نور ، تورم غده لنفی ، ادم در دست و پا وزیر شکم دیده میشود. حیوان به سختی قادر به حرکت است. تنفس شدید است و ممکن است حیوان به اسهال دچار شود. اگر تب و علائم شدید باشد ، پوست ضخیم شده ، حلت ارتجاعی آن از بین میرود و در آن شکاف ایجاد میشود. ترشحات خارج میشود ، مو ریختگی در محل مشاهده میشود و پوست به شدت چروک میخورد. در مرحله آخر موها به شدت میریزد. پوست چین خورده و پوسته پوسته میشود و ظاهر حیوان مشابه آلودگی شدید به جرب است. مو ریختگی تا پایان عمر ممکن است در دام باقی بماند. لکههای سفید نیز ممکن است در چشم دیده شود. میزان مرگ و میر حدود 10 درصد است.

درمان :

درمان مفیدی برای بیماری وجود ندارد.

vetshoop.ir

اپلیکیشن موبایل دامپزشک همراه

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.