سقط جنین ناشی از کمپیلوباکتر (ویبریوزیز) در گوسفند و گاو

سقط جنین ناشی از کمپیلوباکتر (ویبریوزیز) در گوسفند و گاو

این باکتری در سقط جنین گاو و گوسفند جدا شده و یک باکتری گرم منفی میباشد.

انتقال آن از طریق جفت گیری بوده و در گذشته از طریق جفت گیری به میزان زیادی انتقال پیدا میکرد اما امروزه با استفاده از تلقیح مصنوعی تا حد زیادی از انتقال آن جلوگیری میشود.

به ادامه مطلب بروید

گونه های این باکتری عبارتند از :

1.      Campylobacter  fetus  fetus

2.      Campylobacter  fetus  vineralis

3.      Campylobacter  fecolis

Campylobacter  fetus vineralis  عامل نازایی و سقط در گاو بوده و از طریق جفت به انسان انتقال پیدا میکند و باعث ایجاد بیماری تب مواج در انسان میگردد.

Campylobacter  fecolis فلور طبیعی دستگاه گوارش گاو است و در قسمت prepuse گاو نر هم زندگی میکند.

بعضی از تلیسه ها با وجود آلودگی گاو نر آبستن میشوند که نشان دهنده سیستم ایمنی قوی در آنها میباشد.

تظاهرات بیماری در گله :

در بعضی گاوها هم به علت ایجاد التهاب رحمی عدم لانه گزینی جنین اتفاق افتاده و حیوان repeat  breeder شده و مجددا به فحلی بر میگردد. گاهی اوقات ممکن است برگشت حیوان به فحلی نامنظم باشد.

در صورتی که حیوان ماده 5 بار با حیوان نر آلوده جفت گیری کند مقاوم شده و میتواند آبستنی خود را حفظ کند.

بعضی از گاوها ممکن است آبستن شوند و در 4-7 ماهگی سقط دهند.

جفت ماندگی خیلی کم رخ میدهد و جفت حالت چرمی به خود میگیرد.

حیوانی که سقط داده تا مدت ها این عامل را دفع کرده و معمولا تا 2 سال به صورت ناقل باقی میماند.

تست های تشخیصی :

1.      گسترش مستقیم

2.      به دلیل وجود عامل در مخاط واژن IgA مخاطی تولید شده پس میتوان تست های آنتی بادی هم انجام داد.

3.      از جنین سقط شده ، محتویات شیردان جنین ، ریه و طحال جنین میتوان نمونه گرفت.

4.      تست های سرو.لوژی

5.      در گاو نر میتوان از prepuse نمونه گرفت و با روش فلورسنت آنتی بادی تست کرده و در صورتی که 4 بار تست منفی بود جواب قطعی بوده و حیوان آلودگی ندارد.

برای درمان گاو نر از استرپتومایسین یا مواد ضدعفونی مثل آب اکسیژنه استفاده میگردد.

کمپیلوباکتر در گوسفند :

معمولا انزوتیک است . در بز نادر بوده ولی در گوسفند زیاد اتفاق می افتد.

در گوسفند برخلاف گاو مقاربتی نیست و از طریق مدفوعی – دهانی آلودگی انتقال پیدا میکند.

سقط در 2 ماه آخر آبستنی اتفاق می افتد و در هنگام سقط هیچ علامت عمومی از خود نشان نمی دهد.

در مرده زایی و تولد بره های ضعیف که بعد از زایش از بین میروند این عامل جدا شده و موثر است.

معمولا پس از سقط گوسفند ایمن شده و تا 3 سال این ایمنی برقرار است.

تشخیص :

1.      سقط در 2 ماه آخر

2.      جفت حالت چرمی به خود میگیرد

3.      کوتولیدون ها نکروز شده

4.      بره ها سالم

5.      در کالبدگشایی نقاط نکروزه روی کبد بره دیده میشود

6.      نمونه گیری از شیردان بره میتواند کمک کننده باشد.

پیشگیری :

1.      سوزاندن بره های سقط شده

2.      جدا کردن گوسفند های سقط داده از سایرین

3.      واکسیناسیون (واکسن کشته در آمریکا وجود دارد)

درمان :

برای درمان از استرپتومایسین یا پنی سیلین – استرپتومایسین روزی 1 بار تا بعد از زایمان استفاده میشود.

برای تهیه محصولات دامپزشکی و دامپروری ، کتابها و فیلم های آموزشی از قسمت زیر استفاده کنید.